Dit bericht, te lezen in vorige blog, heeft natuurlijk al maanden als zwaard van de damokles boven ons hoofd gehangen.
Maar we moesten wel verhuizen, dozen uitpakken en hoop houden ( op een wonder blijkbaar)van Alcan.
Ons verblijf hier zal niet lang zijn. We weten nog niet waar we naar toe zullen gaan. Afwachten weer!! Er gebeuren dingen die je zelf niet in de hand hebt. We proberen zo lang als het duurt er nog iets leuks van te maken.
Voor de kinderen is het natuurlijk ook heel vervelend. Net gewend op school en vriendjes gemaakt. Straks weer afscheid nemen en ergens opnieuw beginnen en niet te weten waar?.
Voor ons was het laatste half jaar nogal vermoeiend. Gerhard was veel in Canada. Het huis moest verkocht worden. Een verhuizing naar het buitenland met alles er omheen, afscheid nemen, kortom teveel om op te noemen........
In Nederland hebben we geen huis meer, alleen nog Jetske en Adriaan, familie en wat goede vrienden.
Gelukkig komt Adriaan al volgende week en Jetske over 2 weken. Daar kijk ik naar uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten