maandag 28 juli 2008

Mijn verzamelwoede van schelpen.

Zebra vel bij de taxidermist toch maar niet aangeschaft






De jacht op een zebrahuid hebben we gestaakt. Slechts 1 exemplaar was bij de taxidermist ( uitbreiding woordenschat, ok derma is huid maar taxi?) in P.E. te koop.
Deze was niet bijzonder gaaf en niet afkomstig van een Burchell zebra. Bovendien erg duur. Voor de uitvoer van dit soort dierenprodukten heb je een speciaal certificaat nodig, om problemen met de douane te voorkomen.
Het was een bijzonder bezoek aan de taxidermist. Morbide of niet, het hele scala aan wild is hier te zien. Als jachttropheeën geheel opgezet, alleen hals en kop, schedels met en zonder hoorns. Hoe zouden de honden het hebben gevonden daar?

Juluka Scatterlings of Africa, het bewuste liedje.



Johnny Clegg was born in England in the 1950s, but his family soon moved to Africa where he grew up first in Zimbabwe and Zambia, and later in South Africa. A chance encounter with a Zulu street guitarist led him to Zulu culture. He became so caught up in the culture and it's music that he was eventually made an adopted son of a Zulu chief.

In the early 1970s Clegg teamed up with Sipho Mchunu and as Juluka they made history as they bucked the strict apartheid government by becoming the first mixed-race band to play together on stage. Juluka's sound melded the predominant Zulu sound with the Celtic callings from Clegg's origins. Their song "Scatterling of Africa" was released as a single and had some worldwide limited success. After repeated concert shutdowns, and threats because the band angered the then apartheid government, Mchunu retreated to his farm in 1986 and Clegg went on to form a more westernized pop sound with the group Savuka.

(Bea)TRIX in Port Elizabeth.



Vorige week was een heerlijke warme zonnige week waar ik heel veel heb gewandeld op het strand. Stranden ontdekt waar zoveel abalone schelpen liggen dat ik minstens een verhuisdoos vol nog met de luchtvracht naar Frankrijk moet sturen. Wat ga je ermee doen vraagt Gerhard dan weer. Nou laat dat aan mijn fantasie over. Nog gewandeld met mijn Duitse vriendinnen op Sardinia bay, goed voor mijn Duits wat ik inmiddels bijna vloeiend spreek.Engels gaat natuurlijk ook goed, maar het Frans even wat minder nu. Maar dat zal wel goed komen als ik eenmaal weer in Frankrijk woon.
Verder veel in de auto gezeten omdat de school nu flink ver weg is.
Nog wat laatste dingetjes geregeld en gekocht. Het is hier vaak veel goedkoper.
Het Zebra vel hebben we toch maar niet gekocht omdat het ging om het bedreigde soort, dus geen Burchell's. Zo hoorde ik in de auto op de radio een leuk liedje over Afrika. Ik volgende dag naar een C.D winkel en vragen naar een liedje zonder naam van band te weten. Jongeman van winkel heeft Algoa FM maar even gebeld wat ik om een uur of 4 gehoord zou kunnen hebben. Hulpvaardig zoals ze meestal zijn hier in Zuid-Afrika
Het afscheids etentje van Alcan was gezellig in een Thais restaurant, wat meer op een hoerenkast woonkamer met rode lampjes leek dan een normaal standaard doorsnee restaurant. Er was speciaal voor ons een Xhosa dans muziek groep met opzwepende muziek en dans om de sfeer wat op te schroeven.
Wij waren niet de enigen in het restaurant bleek al heel snel toen ik plotseling Nederlands hoorde praten. Er bleek een hele groep van Nederlanders te zitten in een ander vertrek van o.a.Interbeton.nl , die het voetbal stadion bouwen en Nederlandse vrouwen die aan een Zuid Afrikaan zijn blijven hangen en die nu woonachtig zijn in P.E. Leuk stel ontmoet waarvan vrouw een winkel heeft met Dutch design gemaakt door minderbedeelden. Het heet Trix van Bea natuurlijk. Dinsdag ga ik even langs om nog wat afscheids cadeautjes te kopen.
Gerhard kreeg deze week nog een uitnodiging om een diner bij te zitten van de communistische partij en Jacob Zuma van het ANC. Heeft hij toch maar afgeslagen.
Donderdag gaat Noor nog wat leuks doen met wat vriendinnetjes. Jur heeft geen zin in dit soort afscheidsfeestjes. Zal wel lastig voor ze worden om weer afscheid te nemen donderdag. Hoewel ze de dagen aftellen, omdat ze allebei heel graag naar Nederland willen.