Mantelzorger...

Het echtelijk bed van mijn ouders is vandaag verwijderd.
Was al op hoogte" a la prinses op de erwt "met dubbele matrassen.
Nu een bed met hekjes en papegaai voor mijn vader voor zijn eigen veiligheid en een senioren bed voor mijn moeder.

De allerlaatste drempels zijn verwijderd.

Wat een inlevering van kwaliteit van leven en zelfstandigheid elke keer voor mijn ouders.
Alle veranderingen betekenen voor mijn ouders dubbele stress.

Vele verpleeghuizen worden gesloten tegenwoordig,
ze zijn te duur blijkbaar, er moet fiks bezuinigd worden in de gezondheidszorg.
Ouderen moeten zo lang mogelijk thuis blijven wonen.
In een regulier verpleeghuis kunnen mijn ouders niet samen terecht.
Mijn moeder heeft daar geen indicatie voor, echter mijn vader wel.
Dat betekend in de praktijk dat echtparen niet samen kunnen blijven wonen, ze worden gescheiden voor de dood !
Mijn ouders willen het liefst zo lang als mogelijk samen thuis blijven wonen met hun hondje en niet verkassen.
Daar doe ik meer dan mijn best voor !
Dat kan voor mijn ouders blijkbaar alleen met particuliere thuishulp, die we in 2014 zelf inkochten met PGB en eigen bijdrage.
Als zij afhankelijk zouden zijn van de reguliere thuiszorg, dan zou het echt niet mogelijk zijn om samen thuis te blijven wonen.
Mijn moeder kan echt niet meer voor mijn vader zorgen.
De thuishulp van mijn ouders zijn meer dan zorgzame, lieve dames voor mijn ouders die werkelijk alles doen om het mijn ouders naar omstandigheden zo makkelijk mogelijk te maken en zijn dus goud waard.
Ik als mantelzorger ( helaas op afstand), bewindvoerder en zorgmentor van mijn ouders struikel over de obstakels van de huidige Nederlandse nieuwe regelgeving van de gezondheidszorg.
De CAK en de SVB hebben nog steeds hun zaken niet op orde.
Wat een puinhoop, de overheid had meer tijd moeten nemen met deze nieuw in te voeren plannen !