Mijn toekomstige strand en zee.

Herman Gorter en strand

Het strand was stil en bleek

Het strand was stil en bleek,
ik zat doodstil en keek
naar de blauwe rimpeling --
er was ook windgezing.

Ik wist wie naast me zat
witrokkig en ze had
roosrood het glad gezicht --
er was ook veel zonlicht.





Herman Gorter

Gorter en aan zee

aan zee

In 't land der dromen in het dromenland,
het is als kindren badend in de zee,
met het gekniel van lichtvrouw in gebee,
de lichte armen hoog op de zee, want

er is gezweef van bove', en van de kant
ruist donkere muziek in om de vree
der wereld, der zonneberuiste steê,
en maakt het een verward doorzocht droomland.

Zachte dromen maken een helderheid
en ene kind-doorlach'ne werklijkheid -
zalig de aarde ware wij op wonen -
en het langsgaande is om ons te lonen -
dromenland is het land der natte zee
waar kindren spelen in rondgaande menigte.

Gorter

Ida Gerhardt

Onder vreemden

Het speelt het liefste ver weg op het strand,
het kind dat nooit zijn eigen vader ziet,
die overzee is in dat andere land.

Het woont bij vreemden en het went er niet.
Zij fluisteren erover met elkaar.
Heimwee huist in zijn kleren en zijn haar.

En altijd denkt het dat hij komen zal:
Vandaag niet meer; maar morgen, onverwacht -
en droomt van hem en roept hem in de nacht.

Ik wacht u, Vader van de overwal.



I.Gerhardt

zee en strand waar ik elke dag kom, straks in Zuid-Afrika zal dat weer het geval zijn

zee

Als ik loop langs het strand
moet ik altijd dicht bij de zee zijn
ik loop dan heel aan het randje
en zij streelt mijn voeten
zij betast ze, of ze mijn blinde moeder is

de zee was groot
ze was vol witte koppen vanmorgen
want het waaide hard
overal danste het schuim
de golven waren boos en trots
ze sprongen als valse wolven
en toonden hun witte tanden
maar ik was rustig en stond hoog in de wind
ik stond als een oude koning
als ik zie over zee ben ik sterk en machtig
en mijn tanden staan vast op elkaar

het arme schuim is bang en wit
en het ligt almaar te bibberen aan het strand
daar heeft de zee het gebracht
nu kan het niet verder en ligt te sterven
het wil altijd nog hoger het strand op
daar zou het gauwer sterven



J.C. van Schagen