Het seizoen in Sassenage is weer begonnen met allerlei activiteiten achter ons huis. Gisteren was de jaarlijkse vriendschap's viering tussen (enige) actieve internationale gemeenschappen van de agglomeratie van Grenoble. Ieder met hun eigen cultuur, culinaire nationale specialiteiten, muziek en dans. De Spaanse paëlla zag er zeer lekker uit en was inderdaad ook super lekker met rivierkreefjes, grote garnalen en mosselen, kip en konijn!
"Toute la journée dans une ambiance amicale et chaleureuse" volgens het plaatselijke bulletin.
Op Noor haar school hebben we a.s donderdag de 2 jaarlijkse "potluck".
Een bijeenkomst om o.a de nieuwe mensen te ontmoeten van de Amerikaanse school naast de rest van de kinderen met ouders,"staff" en "board". Ieder neemt in principe zijn nationale culinaire schotel mee. Sinds de drie jaar dat we hier wonen en we iets hebben moeten meenemen qua nationaal gerecht heb ik als dessert appeltaart en Nederlandse kaas kunnen verzinnen. Onder het motto van ons internationale bestaan bracht ik ooit Zuid-Afrikaanse bobotie mee. Als hoofdgerecht kan ik toch moeilijk aankomen met boerenkool met worst, stampot andijvie of hutspot, op zich lekker maar niet echt bijzonder en om echt trots op te zijn.
