Tijdens onze vakantie was Jurren thuis in Sassenage vergezeld door Jetske en later met haar vriend Stephan. Jurren was zeer blij dat hij niet met ons mee moest op vakantie en telde de dagen af dat Jetske weer in Sassenage zou zijn bij hem.
Met een gerust hart zijn wij Gerhard, Noor en ondergetekende vertrokken voor 2 weken Corsica en enkele dagen Toscane. Natuurlijk waren wij ook heel blij dat de honden thuis konden blijven en niet in een kennel of mee naar Corsica met gevolg vele uren in een warme auto en vast op een camping, niet echt aangenaam met een waakse blaffende Heiko. Dank je Jetske en Stephan voor alle goede zorgen !
Echter op het thuisfront ging niet alles vanzelfsprekend. Spikkel bleek een ingegroeide grasaar te hebben die er niet vanzelf meer uitging met als gevolg een ingreep onder narcose. Ik was nog de dag voor ons vertrek bij de dierenarts geweest, deze schreef antibiotica voor en gaf het advies als het er binnen een paar dagen er niet beter uitziet, terugkomen. Helaas ging het niet goed na enige dagen, haar poot was heel erg opgezwollen door abcessen. Zij moest geopereerd worden nog dezelfde dag, ook nog eens ander algehele narcose !
Dinsdag had Jurren zijn eerste pijnlijke operatie aan zijn tenen. Kortom Jestke was meer als een verpleegster aan het werk dan op vakantie. Bovendien was het zeer warm, eigenlijk te warm voor allerlei activiteiten. Deze bleven beperkt tot veel zwemmen in ons zwembad, naar de waterval met zijn schaduw om verkoeling te zoeken.
Een ander vervelend probleem was de steeds weer teruggekeerde vlooien. Ondanks chemische wapens zoals "Frontline combo" in plaats van om de 4 weken, om de 2 weken, vlooienshampoo, vlooienspray, vlooienhalsbanden, alternatieve "teatree oil" veelvuldig stofzuigen van het hele huis, kammen met speciale vlooienkam, alles wassen waar de honden in de buurt waren geweest, bleef het probleem bestaan. Zo was Jetske ook bezig met vlooienbestrijding en ik voor haar komst en na haar komst. Gelukkig werden wij zelf nog niet besprongen ?! Toch raar, want in de 5 jaar dat ik honden heb is me dit nog nooit overkomen. Het is toch echt geen zwijnenstal bij mij in huis !
Vervolgens stapte Heiko afgelopen maandag op iets zeer scherps in de Isere. Met als gevolg een bijna geamputeerd kussentje onder zijn poot, een zeer diepe wond die gehecht moest worden. Hij werd geopereerd onder algehele narcose. Voor Heiko 14 dagen rust, niet los, niet zwemmen, niet eenvoudig voor een energieke waterjachthond. Nu nog steeds hinkeld hij op 3 poten, best wel zielig.
Overmorgen is Jurren zijn 2 de en laatste teen ingreep. Ook best wel zielig !
Ik moet morgen een verpleegster regelen om de dag na de operatie bij ons thuis het verband te vervangen. Volgens mij kan ik dat heel goed zelf, maar ja. We zijn in Frankrijk, daar gaat alles wat overdrevener! Voor deze ingrepen had ik al twee toestemmings en aansprakelijksheids formulieren moeten ondertekenen, op de dag van de ingreep wederom! Goed is alle duidelijke schriftelijke informatie met een duidelijke uitleg over de ingreep. Welke verbandmiddelen je in huis moet hebben. Wat je moet doen voor de ingreep zoals het wassen met betadine zeep, open schoenen en eventueel krukken regelen voor na de operatie. Wat je niet mag doen zoals krabben aan wondkorsten ? en andere pijnlijke gevolgen van de ingreep. Al met al een goed gevuld grijs medisch dossier, die in het bezit blijft van de patient.
Mooi, na al deze medische avonturen, heb ik er even helemaal genoeg van.
Ik vergeet bijna te vermelden dat Gerhard een elleboog bursitus had. Een indrukwekkende zwelling aan zijn elleboog maar met een forse Franse prednisolon kuur is het een stuk minder opgezwollen. pfffffff
Nog 3 weken en dan ga ik met Jurren en Noor naar Nederland waar ik 3 weken een huis heb gehuurd in Middelburg. Leuk met vrienden en vriendinnen bijkletsen en leuke dingen doen zoals het Zeeuws nazomerfestival bezoeken. En niet te vergeten onze ouders bezoeken in Groningen. Die liggen ook een beetje in de lappenmand met een beknelde nekzenuw van mijn vader en een nieuwe knie voor mijn moeder.
De komende weken dobber ik nog even rustig verder op een luchtbedje in mijn zwembad. Het is hier na het slechte en natte voorjaar echt snikheet. 29 graden is voor ons een welkome verkoeling na dagen van 36 graden.
