Mijn kerstkaarten.

Gerhard weer thuis.

Gerhard is een dag eerder dan gepland weer thuis na 36 uren terugreis, dit na 16 vluchten in het totaal......
Met een door mij zeer begeerde Australische leren paardrijdhoed, een boemerang voor Jurren en een didgeridoo voor Noor werden we door Gerhard verrast.
Sinds 2 uur is Gerhard thuis en sinds een uur komt de sneeuw met bakken uit de lucht. Een goede timing van thuiskomen, er wordt erg veel sneeuw verwacht vannacht en morgen, met alle gevolgen van dien, zoals gesloten vliegvelden en onberijdbare wegen. Mazzel !

Foto's uit Australië van Gerhard.

Vandaag ontving ik van Gerhard eindelijk de begeerde kangoeroe en koala beertjes foto's.
Zijn zakenreis met meer dan 15 vluchten is bijna ten einde. Veel gezien, voornamelijk vliegvelden, aluminium fabrieken op desolate plakken, taxi's, hotels en restaurants. Afgelopen weekend was Gerhard in Brisbane, de regen kwam met bakken uit de lucht, een bootreisje en een botanische tuin waren een natte aangelegenheid. Vandaag en gisteren was hij in het noorden van Australië, tropisch, vochtig warm met prachtige palmbomen en eindelijk de beloofde foto's!
Nu is hij onderweg naar Tasmanië zijn laatste bezoek. Vrijdag komt Gerhard weer thuis na 2 weken Australië, Nieuw Zeeland en daarvoor Quebec.
Er wordt hier veel sneeuw verwacht aanstaande vrijdag......
De plannen zijn nog steeds om aanstaande weekend richting Nederland te gaan. Maar even afwachten hoe de winter weer uit pakt en met Gerhard zijn jetlag. 1300 km met sneeuw onderweg ! Wat een winter, een echte met veel sneeuw en vorst net zoals vorig jaar. We zullen zien wanneer we vertrekken of niet !

Sublieme dag in de sneeuw met Adriaan en de honden..

 

 

 

 

Prachtige dag in de bergen van de Vercors, Autrans waar nog wel sneeuw ligt, met Adriaan en natuurlijk de hondjes doorgebracht op sneeuw schoenen. Dat loopt heel goed in diepere sneeuw door de spikes, veel meer houvast op steilere stukken en minder wegzakken in de sneeuw.
Het was fantastisch mooi zonnig weer, schone en ijle lucht vermengd door de geur van dennenbomen maakte het bijzonder. Daarna heerlijk relaxed thuiskomend bij een mooi lekker warm open haardvuur door Adriaan gestookt......

Adriaan weer even thuis.

Na een nachtelijke rit gisteravond, Adriaan te hebben opgehaald van het vliegveld van Genève, was ik zo blij om weer te zien !:-)))
Vandaag rustig aan voor hem, lekker uitslapen, tussen de middag een Franse lunch. Daarna even naar boven gereden naar de hoogvlakte van de Vercors. De sneeuw is daar ook bijna allemaal als sneeuw voor de zon verdwenen.... Vandaag was het 20 graden in de vallei, idioot warm !. Helaas heb ik geen foto's van vandaag, Gerhard heeft mijn camera meegenomen en de zijne achtergelaten zonder batterijen erin, zo bleek vanmiddag.
Adriaan is al weer vroeg naar bed gegaan vanavond.

Gerhard in Nieuw Zeeland.

Deze foto is van Gerhard in de buurt van Invercargill ten zuiden van Christchurch. Hij had nog een halve dag de tijd om te gaan vliegvissen. Het landschap is echt geweldig mooi en inderdaad net zoals in de film "the Lord of the Rings", erg desolaat en weinig mensen.
Gerhard belde net en zei; je weet nooit wat ik net heb meegemaakt !?; een kleine na schok van een zware aardbeving van een paar maanden geleden. Hij had het gevoel of er met heel veel kracht een deur werd dicht geklapt......
Morgen gaat hij richting Melbourne en Newcastle.

Bijzondere weerspiegeling van boom in de stromende rivier de Furon met sneeuw op de oevers

 

Prachtige zonnige dag in de sneeuw te Sassenage.

Een sneeuw ballen hondje.

In de ban van de winter.

Nu kwam eindelijk het weerbericht uit, sneeuw en niet zo'n beetje maar zo'n 20 cm !
Prachtig die sneeuw ! Niet voor Gerhard, die was gisteren voor een dagje in Rotterdam voor zijn werk en zou nog dezelfde avond terugkomen naar huis. Echter door het slechte weer werd zijn vlucht geannuleerd. In eerste instantie zonder tandenborstel, scheerapparaat en pyjama maar alles is te regelen natuurlijk. Toen is hij maar in een hotel gedoken op Schiphol. Vandaag een lange en saaie dag van wachten voor hem in de business lounche. Wel nog 2 Hema rookworsten, tijdschrift en boek gescoord voor ons. Zijn vlucht van vandaag om 13 uur werd uiteindelijk 15.30 uur. Dit verbaasde mij, omdat het vliegveld van Genève was gesloten vanmiddag en Lyon ook even bleek later. Op winterbanden gelukkig kwam hij weer veilig en toch nog keurig op tijd thuis voor onze eerste Franse "choucroûte", zuurkool met casselerrib. In de Alsace eten ze ook graag zuurkool met allerlei varkenspoten en vette worsten.
Noor had vanmiddag heerlijk met sneeuw allerlei sculpturen gemaakt met een Amerikaans vriendinnetje in onze tuin. De honden waren behalve door het dolle heen buiten en weer ouderwets versierd met giga sneeuwballen ( doorsnee max. 15 cm.!) in hun vacht. Moeilijk te verwijderen, dus het was voornamelijk ontdooien in huis met alle gevolgen van dien.
Gerhard is tot vrijdag nog thuis. Daarna gaat hij de zomer opzoeken in Nieuw - Zeeland en Australië met nota bene British airways !. Geen Hollandse huisjes en miles, wel meer horizontale Engelse bedden in de business class. Toch wel te begrijpen als je twee nachten moet doorbrengen in een vliegtuig.
Ook geen Sinterklaas dit jaar voor ons zonder Gerhard en na twee verjaardagen in November van Jurren en Noor. Ze weten al amper wat ze moeten vragen voor hun verjaardag, laat staan voor Sinterklaas; "shame", een luxe probleem. Gedichten en surprises maken is het leukste voor mij maar voor hen.....?
Jurren was trouwens maandag jarig en werd 17 jaar. Naast een lange schooldag, was het een een appeltaart dag met lekkere leverworst ( foie gras) en biefstukje (eendenborst). Vrijdagavond had hij zijn klas uitgenodigd, zijn Internationale "harem", immers hij is nog steeds de enige jongen in zijn klas met 5 meisjes.
Geen Gerhard als Sinterklaas voor de Nederlandse vereniging dit jaar, gelukkig heeft hij een zeer goeie vervanger !
Dinsdag 7 december komt Adriaan bij ons langs voor een week, daar kijk ik heel erg naar uit ! Het is niet altijd zo eenvoudig om ook nog eens moeder op afstand te zijn.

Ça va bien ici.

Bij ons gaat alles zo z'n gangetje. Geen spectaculaire dingen beleefd.
Het paardrijden op mijn Lasunta is bepaald niet saai, gelukkig ben ik er nog steeds niet van afgevallen. Ik mis Melene ! De herfst hier is ook nog steeds niet saai, hoewel er wel grijze en natte dagen tussen zitten maar gelukkig ook nog steeds dagen dat ik zonder jas kan fietsen met mijn hondjes. De eerste sneeuw in het dal wordt deze week verwacht, daar kijk ik naar uit als echte sneeuw liefhebber. De auto's hebben winterbanden dus wij zijn er helemaal klaar voor ! Onze "ansichtkaart berg" neemt nu al om 14 uur de zon weg uit de tuin in plaats van 19 uur in de zomer maar na 21 december komt daar alweer verandering in !
Vandaag voor het eerst een "halal" konijn gegeten, dat zag ik trouwens pas bij thuiskomst, niks mis mee het smaakte ons heerlijk. Opvallend veel keuze met dit soort produkten hier in de supermarkten.
Gerhard is donderdag vertrokken naar Nederland voor zijn werk. Hij heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om vrijdag avond bij oude vrienden langs te gaan en zaterdag zijn ouders te bezoeken. Geen sinecure qua reizen in Nederland, de NS had weer eens kuren. Vandaag is hij doorgereist naar Montreal om morgen verder met een binnenlandse vlucht het hoge Noorden van Quebec te bezoeken. Als het mee zit is hij zaterdag weer thuis, anders dinsdag pas en zal hij helaas de verjaardag van onze Jurren die 29 november 17 wordt moeten missen. Begin december nog een Australië tripje voor Gerhard. Dan met z'n allen een weekje Nederland om Kerst te vieren. De tijd vliegt voorbij ! Voordat we het weten zijn we weer aan het verhuizen, immers ons contract van 3 jaar eindigt komende juli volgend jaar, lastig....

 

 

Herfst in Frankrijk ! ( nu omgekeerd)

 

 

 

11 november is een vrije dag in Frankrijk vanwege de herdenking van het einde van de eerste wereldoorlog. Met voor Gerhard ook de vrijdag vrij, helaas Jurren en Noor niet.
Gisteren hebben wij onze eerste sneeuw wandeling gemaakt in de Vercors in de buurt van Autrans. Op dit moment ligt er vanaf 1300 meter zo'n 10 cm sneeuw. Het weer was subliem, zonnig en niet koud, zonder jas konden we wandelen. De honden waren zeer verrast en blij door de sneeuw op het moment dat ze uit de auto sprongen!

De Franse herfst.

Gisteren een prachtige rit te paard gemaakt met Gerhard, Noor en onze Nederlandse vrienden. Warm met 20 graden, de bomen getooid in de meest mooie herfstkleuren.
Vandaag was het slechts 9 graden, regen en wind, de bladeren van de bomen verdwenen als sneeuw voor de zon en weer verse sneeuw vanaf 1000 meter op de omringende bergen.

Noor was jarig op 1 november en is nu al weer 14 !

Vader en dochter te paard.

Haar verjaardag met vriendinnetjes. Heerlijke zelfgemaakte taarten, "chocolat en citron merinque "

Noor plus minus 4 maanden in de armen van haar grote zus Jetske toen 11 jaar, naast kleine bandiet Jurren van 3 jaar in St. Jean de Maurienne, Noor haar geboorteplaats.

Even genoeg gefiddel.

Vrijdagavond naar een concert geweest van een Dauphinois volksmuziek emsemble " Rigodons et traditions " waar de klarinetjuf van Gerhard basklarinet en klarinet in speelt. Dit terwijl ik niet echt een liefhebber ben van dit soort muziek. Wat opviel was dat de muzikanten met zoveel ontzettend veel plezier samen aan het musiceren waren. De locatie was prachtig in een 9e eeuws (sic!) kapelletje " Notre-Dame des Vignes "in het hoger gelegen Sassenage Les Côtes. Bij de uitgang zagen we nog een restant van een Romeinse pilaar, vroeger Iris nu de maagd Maria.
De tweede helft van de voorstelling trad "Oxford Fiddle" op. Veel violen, vrolijke volksmuziek uit Engeland, Schotland, Ierland en Amerika. Op hun website stond een recensie; "I am blown away by the quality, enthusiasm and the sheer joy of their music " klopt zeker, maar na bijna 3 uur violen, had ik meer dan genoeg gefiddel gehoord !!

http://www.oxfordfiddle.co.uk/
rigodonsettraditions.free.fr

Het is hier een beetje stil nu .......en KOUD !

Jetske op bezoek bij ons.


Een heerlijke en super gezellige week gehad met Jetske en ook met Jurren en Noor natuurlijk.
Heel veel gezellige en leuke dingen samen gedaan, heel veel gekletst, "kwaliteits tijd", genieten dus !. Zeker ook voor Jurren en Noor, ze doen altijd zulke leuke dingen met Jetske. Boffen zo'n grote zus !
Zo gaat dat als je je oudste dochter(zus) en zoon(broer) maar gemiddeld eens in de 3 maanden ziet, als je elkaar ziet is het feest !
Nu is het stil en leeg in huis. Gelukkig hebben Jurren en Noor nu "Toussaint" vakantie voor anderhalve week.
Jetske ging vandaag met de bus van Grenoble naar het vliegveld in Genève, een goede verbinding, zeker nu met al dat benzine tekort, gedoe in Frankrijk.
Zo juist kreeg ik Via Facebook een bericht van Jetske;
"Als klein blond vrij onschuldig meisje werd ik net bij de Zwitserse grens uit de bus gehaald, ondervraagd en besnuffeld door een hele enge grote hond alsof ik een rasechte crimineel ben. Ik heb ook mijn koffer opnieuw kunnen inpakken aangezien die binnenste buiten gekeerd was. Wel goed m'n Frans kunnen oefenen. Nu maar weer terug vliegen naar het oude trouwe Utrecht".
Zeer gênant en vervelend om je koffer te moeten omkeren. Zal wel door het Nederlandse paspoort komen, wij hebben immers een goede reputatie binnen Europa met drugs.
Maar die arme Jetske ! In dit soort gevallen van frustratie denk ik aan de dubieuze rol van de Zwitsers in het verleden en nu nog steeds op een eilandje in Europa......
Afgezien dat het bijzonder stormachtig en veels te koud is voor het seizoen en sneeuw op 1000 meter, erger ik me gek aan al die domme stakingen in Frankrijk. Nu vanwege verhoging pensioenleeftijd van 60 naar 62, waar hebben ze het over ! Elke week is het hier bal en rijden de trams en bussen niet ! De huidige staking kost de Franse staat ongeveer 400 miljoen per dag ! Een vierde van de benzine stations heeft geen benzine meer. Het openbaar vervoer rijd af en toe. De manifestaties blijven door gaan. Onbegrijpelijk als Nederlander, staken hoort bij de Franse cultuur, oorzaak ?!; het niet kunnen communiceren en ooit vanuit communistische vakbonden begonnen ?! "J'en ai marre ", krijg de neiging om te gaan staken tegen de stakingen. Echter dat zou ik nooit doen, de straat op gaan met een spandoek, daar verlaag ik me niet toe !!

p.s. Het Japans culinair avontuur met stokjes eten was geen sinecure, trouwens de ketjap c.q. sojasaus was nota bene geïmporteerd via Hoogezand-Sappemeer, of all places....

De vooruitzichten voor het weer zijn goed voor de komende week, zonnig en 16 graden..........

Mijn Afrika dag en mijn tulpen koningin in beeld.

MC2 avondje.

De herfst begint en het culturele programma begint voor ons. Vanavond naar de meest mooie uitvoering tot nu toe van het Requiem van Mozart geweest in Grenoble.
Onder leiding van Philippe Herreweghe !, Orkest des Champs-Elysees, het Collegium Vocale Gent en Accademia Chigiana Siena met een sopraan, mezzo-sopraan, bas-bariton en tenoor. De namen zal ik jullie besparen. Het was geweldig, goed voor kippenvel momenten !
Een fragment van een ander orkest.

De herfst en zijn kleuren.

Wilde wingerd, verkleurt altijd bijzonder mooi in de herfst toevallig ook nog eens mijn favoriete kleur karmijn rood.
Het is hier vreselijk koud geworden. Zo'n 10 dagen geleden was het verstikkend warm met 29 graden, vandaag was het 11 graden ! Ik zag al heel wat mensen met mutsen op, handschoenen aan in winterjassen. Zondag wordt het 7 tot 9 graden. Tijd om gezellig en knus voor de openhaard te gaan zitten.

De wereld is kleiner dan je denkt.

Deze foto net van mijn Zuid-Afrikaanse vriendin ontvangen vandaag met bijgevoegde tekst; "speechless in front of such beautiful skies..." Het was dus een echte Zuid-Afrika dag voor mij !

Mijn voormalig dagelijkse wandelstrand Sardinia bay.

Lion seaview park, maar op 15 minuten rijden afstand.

De "Coral tree" die zaden produceert waar je heel goed kralen van kunt maken.

De nationale bloem van Zuid-Afrika de Konings protea


Vandaag ontdekt dat ik "live" kan luisteren naar een Zuid-Afrikaanse radiozender uit Port-Elizabeth, namelijk Algoa FM !!!!! Tijdens ons verblijf in S.A. luisterde ik in de auto naar deze radiozender. http://www.algoafm.co.za/streaming.asp
Daarna was ik even terug in de tijd doordat ik wat Port Elizabeth site's heb bekeken.
Vandaar de bovenstaande foto's, die mij even opvrolijkten op een saaie, sombere, stille maandagochtend nadat ik mijn boek Tikkop van Adriaan van Dis had uitgelezen. Het boek Tikkop heb ik met heel veel aandacht gelezen, het Zuid Afrika van nu is meer dan goed beschreven. Voor mij vele herkenbare situaties, onder andere over de verknochtheid, schoonheid van Zuid-Afrika met zijn prachtige beeldende taal Afrikaans. Maar meer kwam de keerzijde aan bod, hoe het nu is, bijna 20 jaar na de apartheid, dat stemt mij somber, helaas is dat wel de realiteit. Hier kunnen wij onze ogen niet voor sluiten.
Wij leefden in een beschermde omgeving, inderdaad achter onder stroom gezette draden op de tuinmuur en nog heel veel meer. Wij hebben ons nooit onveilig gevoeld. Wij konden volop genieten van de schoonheid van het land.
Nooit direkt criminaliteit meegemaakt. Natuurlijk gebeurden er wel nare dingen. Bijvoorbeeld een gijzeling van een maid bij ons in de straat, een inbraak bij de buren ( zij hadden nauwelijks beveiliging), een dood lichaam op de hoek van de straat.
Gerhard had een goede baan bij een niet Zuid-Afrikaans bedrijf. De kinderen gingen naar een privé school. In wezen woonden wij op een blank beschermd luxe eiland, een leven luxer dan in Europa. Wij maakten gebruik van bruin en zwart personeel, een lieve maid, zo'n goeie werkster heb ik nog nooit gehad!, bewakers, een garden en een poolservice. Deze mensen waren aardig en dankbaar dat ze werk hadden en blij met een simpele boterham met pindakaas en wat drinken.
Het feit dat ons verblijf maar 6 maanden was, de reden waarom uiteindelijk het project niet door ging zegt voldoende over de huidige situatie in Zuid-Afrika.

Een van de laatste citaten uit het boek Tikkop zeggen voldoende en zijn meer dan herkenbaar voor mij; Een Nederlandse toerist op het vliegveld in Kaapstad; "Gek op Zuid-Afrika, kwam er elk jaar, een megaleuk land, maar ik ben wel bang dat die zwarten het nu echt voor het zeggen krijgen ". "Dat is wel de bedoeling, zei Mulder" ( hoofdpersoon in het boek). "Maar dan gaat het helemaal mis". "Mulder antwoordde niet, hij was te oud voor dat soort gesprekken". Even verder; "zijn hand was een vuist, een vuist bereid een guts-mes te omklemmen, er een bijbel mee uit te hollen en er een kneedbom in te stampen". Even verder, "Zie je wel, hij kon het niet laten zich met de wereld te bemoeien".


Flaptekst boek: Vriendschap, liefde voor een taal en een land, een verstikkend vissersdorp in Zuid-Afrika en het redden van een verslaafde jongen. TIKKOP is een roman over verraad, maar ook over vriendschap en liefde voor een taal en een land. Het vertelt de geschiedenis van twee blanke mannen – de Nederlander Mulder en de Zuid-Afrikaan Donald - die als student betrokken raakten bij het internationale verzet tegen de Apartheid. Na veertig jaar halen ze de banden weer aan en verkennen hun gevoelens van weleer: er is een liefde gedeeld, er zijn vrienden verraden, idealen verloochend. De werkelijkheid van het nieuwe Zuid-Afrika lijkt anders dan de droom van toen.
De in Parijs wonende Mulder vestigt zich een tijd in de Kaap, waar Donald zijn strijd voortzet in een verstikkend vissersdorp. De lokale bevolking voelt zich aan alle kanten verraden: hun visrechten zijn verkwanseld door corrupte leiders, er is geen werk en hun kinderen vluchten in de tik - een goedkope drug.
De twee mannen ontfermen zich over een talentvolle verslaafde die zij een nieuwe toekomst willen bieden - die jongen moet alles goedmaken…

Afkomstig van Internet:
Is de droom die ze hebben gehad uitgekomen? Nee, Zuid-Afrika is een mooi land wat natuur betreft, maar het is ook een verkeerd land. “ Het nieuw Zuid-Afrika”was een beet in zijn kuit, verborg zich achter hoge muren, dook naar verboden schelpen, hoereerde en snoof zich stom. Mooie toekomst” (denkt Mulder op blz.62) Het is een land waarin Donald altijd het gevoel krijgt tussen twee culturen te leven. Dat is de prijs van zijn verzet in zijn jeugd. In het vissersdorp wil hij opkomen voor de vissers, de drugshandel aanpakken, maar de burgemeester werkt hem tegen, de vissers komen in opstand en de goed bedoelde actie om Hendrik een betere opvoeding te geven en af te laten kicken , is eigenlijk het symbool van de strijd die ze in Parijs hebben gevoerd. Donald kiest voor de strenge aanpak, Mulder voor de soepele. Maar de bevolking pikt het niet dat twee blanke mannen een bruine “zoon” ín huis hebben. Daarom is “Tikkop”toch vooral ook een roman over het verschil tussen de eerste wereld en de derde wereld. Die twee zullen elkaar nooit echt “ontmoeten.”

meer informatie: http://www.scholieren.com/boekverslagen/31803