Deze foto net van mijn Zuid-Afrikaanse vriendin ontvangen vandaag met bijgevoegde tekst; "speechless in front of such beautiful skies..." Het was dus een echte Zuid-Afrika dag voor mij !
Mijn voormalig dagelijkse wandelstrand Sardinia bay.
Lion seaview park, maar op 15 minuten rijden afstand.
De "Coral tree" die zaden produceert waar je heel goed kralen van kunt maken.
De nationale bloem van Zuid-Afrika de Konings protea
Vandaag ontdekt dat ik "live" kan luisteren naar een Zuid-Afrikaanse radiozender uit Port-Elizabeth, namelijk Algoa FM !!!!! Tijdens ons verblijf in S.A. luisterde ik in de auto naar deze radiozender. http://www.algoafm.co.za/streaming.asp
Daarna was ik even terug in de tijd doordat ik wat Port Elizabeth site's heb bekeken.
Vandaar de bovenstaande foto's, die mij even opvrolijkten op een saaie, sombere, stille maandagochtend nadat ik mijn boek Tikkop van Adriaan van Dis had uitgelezen. Het boek Tikkop heb ik met heel veel aandacht gelezen, het Zuid Afrika van nu is meer dan goed beschreven. Voor mij vele herkenbare situaties, onder andere over de verknochtheid, schoonheid van Zuid-Afrika met zijn prachtige beeldende taal Afrikaans. Maar meer kwam de keerzijde aan bod, hoe het nu is, bijna 20 jaar na de apartheid, dat stemt mij somber, helaas is dat wel de realiteit. Hier kunnen wij onze ogen niet voor sluiten.
Wij leefden in een beschermde omgeving, inderdaad achter onder stroom gezette draden op de tuinmuur en nog heel veel meer. Wij hebben ons nooit onveilig gevoeld. Wij konden volop genieten van de schoonheid van het land.
Nooit direkt criminaliteit meegemaakt. Natuurlijk gebeurden er wel nare dingen. Bijvoorbeeld een gijzeling van een maid bij ons in de straat, een inbraak bij de buren ( zij hadden nauwelijks beveiliging), een dood lichaam op de hoek van de straat.
Gerhard had een goede baan bij een niet Zuid-Afrikaans bedrijf. De kinderen gingen naar een privé school. In wezen woonden wij op een blank beschermd luxe eiland, een leven luxer dan in Europa. Wij maakten gebruik van bruin en zwart personeel, een lieve maid, zo'n goeie werkster heb ik nog nooit gehad!, bewakers, een garden en een poolservice. Deze mensen waren aardig en dankbaar dat ze werk hadden en blij met een simpele boterham met pindakaas en wat drinken.
Het feit dat ons verblijf maar 6 maanden was, de reden waarom uiteindelijk het project niet door ging zegt voldoende over de huidige situatie in Zuid-Afrika.
Een van de laatste citaten uit het boek Tikkop zeggen voldoende en zijn meer dan herkenbaar voor mij; Een Nederlandse toerist op het vliegveld in Kaapstad; "Gek op Zuid-Afrika, kwam er elk jaar, een megaleuk land, maar ik ben wel bang dat die zwarten het nu echt voor het zeggen krijgen ". "Dat is wel de bedoeling, zei Mulder" ( hoofdpersoon in het boek). "Maar dan gaat het helemaal mis". "Mulder antwoordde niet, hij was te oud voor dat soort gesprekken". Even verder; "zijn hand was een vuist, een vuist bereid een guts-mes te omklemmen, er een bijbel mee uit te hollen en er een kneedbom in te stampen". Even verder, "Zie je wel, hij kon het niet laten zich met de wereld te bemoeien".
Flaptekst boek: Vriendschap, liefde voor een taal en een land, een verstikkend vissersdorp in Zuid-Afrika en het redden van een verslaafde jongen. TIKKOP is een roman over verraad, maar ook over vriendschap en liefde voor een taal en een land. Het vertelt de geschiedenis van twee blanke mannen – de Nederlander Mulder en de Zuid-Afrikaan Donald - die als student betrokken raakten bij het internationale verzet tegen de Apartheid. Na veertig jaar halen ze de banden weer aan en verkennen hun gevoelens van weleer: er is een liefde gedeeld, er zijn vrienden verraden, idealen verloochend. De werkelijkheid van het nieuwe Zuid-Afrika lijkt anders dan de droom van toen.
De in Parijs wonende Mulder vestigt zich een tijd in de Kaap, waar Donald zijn strijd voortzet in een verstikkend vissersdorp. De lokale bevolking voelt zich aan alle kanten verraden: hun visrechten zijn verkwanseld door corrupte leiders, er is geen werk en hun kinderen vluchten in de tik - een goedkope drug.
De twee mannen ontfermen zich over een talentvolle verslaafde die zij een nieuwe toekomst willen bieden - die jongen moet alles goedmaken…
Afkomstig van Internet:
Is de droom die ze hebben gehad uitgekomen? Nee, Zuid-Afrika is een mooi land wat natuur betreft, maar het is ook een verkeerd land. “ Het nieuw Zuid-Afrika”was een beet in zijn kuit, verborg zich achter hoge muren, dook naar verboden schelpen, hoereerde en snoof zich stom. Mooie toekomst” (denkt Mulder op blz.62) Het is een land waarin Donald altijd het gevoel krijgt tussen twee culturen te leven. Dat is de prijs van zijn verzet in zijn jeugd. In het vissersdorp wil hij opkomen voor de vissers, de drugshandel aanpakken, maar de burgemeester werkt hem tegen, de vissers komen in opstand en de goed bedoelde actie om Hendrik een betere opvoeding te geven en af te laten kicken , is eigenlijk het symbool van de strijd die ze in Parijs hebben gevoerd. Donald kiest voor de strenge aanpak, Mulder voor de soepele. Maar de bevolking pikt het niet dat twee blanke mannen een bruine “zoon” ín huis hebben. Daarom is “Tikkop”toch vooral ook een roman over het verschil tussen de eerste wereld en de derde wereld. Die twee zullen elkaar nooit echt “ontmoeten.”
meer informatie: http://www.scholieren.com/boekverslagen/31803
Geen opmerkingen:
Een reactie posten