Sinds vorige week had ik al wat last van mijn schouder. Met wat pijnstillers en ontstekingsremmers ging het redelijk. Tot vrijdagavond en nacht, toen verging ik plotseling van de pijn en hielpen de pijnstillers niet meer. Ik heb geen oog dicht gedaan die nacht. Gelukkig werken de huisartsen hier ook op zaterdag ochtend. Nadat ik had gebeld kon ik meteen terecht. Kreeg een injectie met verdovings vloeistof en een ontstekingsremmend middel rechtstreeks in mijn schouder gespoten. Verder pijnstillende tabletten die onder de opiumwet vallen en ontstekingsremmers. Als ik op tijd mijn medicijnen neem en mijn schouder niet gebruik heb ik niet of nauwelijks pijn meer. Gelukkig was het weekend en heeft Gerhard de meeste taken zoals honden uitlaten, was ophangen en eten koken overgenomen. Nu doe ik het rustig aan, doe alleen de hoognodige lichamelijke activiteiten en type met 1 vinger op mijn computer. Heb vesten en blouses aan met knopen aan de voorkant, waardoor ik mijn armen niet omhoog hoef te doen. Auto rijden mag ik niet vanwege mijn medicijnen, maar dat ging vorige week ook al knap beroerd vooral als er veel gestuurd moest worden en ik de richtingsaanwijzer moest gebruiken. Hopelijk gaat het snel over, want mijn handen jeuken om weer wat te kunnen doen!
