Vandaag heerlijk gewandeld in de sneeuw op racketten met Gerhard en de honden in de buurt van Autrans in de Vercors. De hemel was strak blauw en de temperaturen waren dusdanig dat we geen jas nodig hadden. Perfecte dag dus !
Vrijdag is Jurren geopereerd aan zijn verstandskiezen. Alle 4 zijn "dents de sagesse" zijn in een keer getrokken, uitgebeiteld onder algehele narcose. Die arme Jurren heeft al zoveel ellende aan zijn gebit gehad. Toen hij net kon lopen viel hij op een stenen vloer, tand moest eruit worden getrokken omdat er later een abces was ontstaan. Een paar jaar later kreeg hij een stalen wip in zijn mond. Weer dezelfde ellende, jaren heeft hij met een fietsenrek gelopen ! Bij het doorkomen van zijn blijvende gebit bleken er twee kiezen nauwelijks van glazuur voorzien te zijn. Deze werden eruitgehaald. De orthodontist heeft met een jaren lange beugel het gigantische gat weten te dichten.
Vrijdagochtend moesten we al om 7.30 in het ziekenhuis zijn. Volgens schema zou hij om 9.30 worden geholpen, uiteindelijk werd dat pas om 12 uur. Anderhalf uur later kwam hij weer terug op zijn kamer. Zijn hoofd voorzien met twee koelelementen op zijn wangen. Om 17 uur mocht hij het ziekenhuis verlaten. Het was een lange dag met voornamelijk wachten. De ingreep duurde slechts 30 minuten. De komende dagen zal hij nog zacht voedsel moeten eten. Voorals nog vallen de zwellingen, blauwheid en pijn erg mee. Voorzien met twee pijnmedicaties waarvan Jurren alleen het mildste gebruikt is het goed te doen. Als reserve heeft hij nog 150 mg codeine met 1800 mg paracetamol per dag tot zijn beschikking ! Fransen zijn kleinzerig lijkt het wel.
Gisteren hebben we weer paardgereden o.a. met onze Nederlandse vrienden, met hen samen is het altijd gezellig. Het was net zoals vandaag een heerlijke voorjaarsachtige dag. We boften met een buitenrit, alleen mijn paard had weer eens kuren. Of dit nu ligt aan mijn onervarenheid ? Omdat er bijna elke keer wel iets ongecontroleerds gebeurd, paard schrikt of wil achter hengst aan, waardoor ik schrik en in de stress schiet en daardoor steeds banger wordt, lijkt het me beter om maar een ander zeer dociel paardje te nemen de volgende keer. Het liefst zou ik een IJslands paard willen hebben met zijn vele gangen (o.a. tölt = luxe)met zijn betrouwbare, rustige en stoïcijnse karakter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten