dinsdag 25 mei 2010

Pinksteren Vercors



Het Pinkster weekend doorgebracht zonder kinderen, zij zijn in Londen op schoolreis, dus alleen met Gerhard en de honden op pad geweest.
Het huisje zag er sfeervol en authentiek uit, mooie keien muren, openhaard, traditionele houten boeren meubelen, vloer en keuken. Het huisje lag heel mooi desolaat op een hoogvlakte van de Vercors, vlakbij la Chapelle en Vercors. De appelbloesem stonden nog in bloei, de natuur is daar een stukje later actief op 1100 meter. We hebben ter plekke vele en prachtige wandelingen gemaakt. Heel veel verschillende soorten orchideeën gezien, prachtig en bij aankomst 2 grote herten !
Zaterdag hebben we via col de Rousset het plaatsje Die bezocht. Onderweg zagen we een groepje aasgieren hoog in de lucht vliegen. Die doet door zijn huizen met veelal lichtblauwe lavendel kleurige luiken, soms gevels in pastel kleuren en lavendelvelden meer aan de Provence denken dan aan de Drôme. Er was een leuk ambachtelijk marktje met o.a. de heerlijkste honing en confitures. Tot mijn verbazing stond er een Nederlandse mevrouw geheel in het rood, wit, blauw en oranje met " hup Holland" (foto te zien op slideshow). Zij presenteerde haar boek "`van kamerlid tot campingboer ". Het boek gekocht nadat we een praatje met haar hadden gemaakt. Leuke en herkenbare situaties zijn er in haar boek te lezen. Het geworstel met de taal, de Franse bureaucratie en de cultuurverschillen....................
Deze mevrouw, Jacqueline heeft samen met haar man nu een kleine camping, een zogenaamde " aire naturelle" en gîtes op 500 m van het centrum van Die aan een rivier. In het boek schrijft zij over haar glansrijke carrière in de politiek en het grote verlangen van haar man om een camping in Frankrijk te beginnen. Geanimeerd schrijft zij over hun verblijf in Die met alle ups en downs.
website: http://www.domainedumurier.com/
Haar column: http://www.vitaal.nl/articles/view/druk_druk_druk/

Op de terug weg weer via de vele haarspeldbochten van de Col de Rousset het dorp Rousset bezocht met zijn "Fête de la Nature". Een piepklein dorpje met vele stands van natuurbewegingen, ouderwetse spelletjes voor de kinderen en natuurlijk niet te vergeten, zeker niet bij Fransen een eet en drink gelegenheid met lange tafels en banken.
http://www.fetedelanature.com/tout-savoir-sur-la-fete-de-la-nature/une-fete-pour-la-nature

De temperaturen waren heel erg aangenaam overdag, hoewel de honden het warm hadden tijdens hun wandelingen. Een rivier of watertje was niet voorhanden om af te koelen. Door de kalksteen verdwijnt het water vrij snel de grond in.
S´avonds was het killetjes en moest de openhaard aan om tot een aangename temperaturen te komen. De hout voorraad van de gîte was minimaal door onder andere de lange winter en een inkoopfoutje van eigenaresse; veel net gekapt nat hout en weinig droog hout. Droog hout was alleen voorbehouden voor het warme water en verwarming. Hiervoor wordt hout gestookt. Voor ons eigen confort moesten wij op zoek naar hout, thuis ligt er genoeg maar we waren vergeten om het mee te nemen. Bij winkels, benzine stations gezocht naar hout maar nul op het request. Uiteindelijk aan een plaatselijke inwoner gevraagd. Deze had een adresje, wij naar het adresje, daar aangekomen, geen haardhout. Wel, kom maar mee naar mijn ouders huis een paar kilometer verderop die hebben genoeg hout. Rijd maar achter me aan. Dat deden we, hout meneer bleek behulpzaam en aardig te zijn maar ook een snelheidsduivel, lastig te volgen op een veilige en verantwoordde manier, passeren op de smalle weg met zachte berm, bochten en tegenliggers. Na dit ritje te hebben overleefd kregen we in overvloed hout uiteindelijk pfff.
De gîte is niet op het waterleidingnet aangesloten, ze hebben een eigen waterput en koolstoffilter voor de waterzuivering, drinkbaar water qua bacteriën, "eau potable", maar soms volgens de eigenaresse is de smaak niet lekker en dat was blijkbaar nu ook het geval. Ons meegebrachte mineraalwater gebruikten we voor de koffie en thee water.
Aan muizen bestrijding werd niet gedaan, gif is uit den boze in een gîte Panda, muizenvallen niet gezien, slechts twee katten bij de gîte maar dat was blijkbaar niet afdoende. De eerste avond hadden de honden de muizen al in de gaten, druk snuffelend in de keuken onder de kastjes. De eerste ochtend troffen we aangevreten tomaten, een koffiepak, bananen en veel muizenpoep en plasjes aan. De 2 de nacht, het hondenvoer in de oven gestopt, verder alle etenswaren in de koelkast gestopt. De ochtend daarna alleen wat knaagsporen richting oven in het houten aanrecht! Ecologische schoonmaakmiddelen waren er alleen maar toegestaan. Geen chloor, hoewel de douche dit wel nodig had. Zelf gebruik ik thuis ook ecologische schoonmaakmiddelen, maar heel af en toe moet ik toch chloor gebruiken in onze douche met zijn heel erg witte voegnaden! Het afval scheiden was geen probleem voor ons, dat zijn we gewend, alleen in plaats van groenteafval op de composthoop, ging het nu naar de kippen. Deze mooie bruine kipjes en haan hadden een verblijf door stroom afgezet gelukkig. Mijn honden hadden ze anders te grazen genomen of anders doen de vossen dat wel.
De laatste dag via Vassieux en Vercors en het verzetstrijders monument op de col de Lachau, meer dan 600 "maquisards", verzetstrijders van de Vercors werden gedood tijdens de tweede wereld oorlog. Daarna een zeer smakelijke lunch in een desolaat kaal skioord les Autarets. Daarna weer wat colletjes en de Combe Laval was het meest spectaculair met grotten, tunnels, diepe ravijnen en nauwe kloven. Op 600 meter uitkijkend over het Isére dal, duizelingwekkend mooi. In de vallei heel veel notenbomen. Als laatste Pont en Royans bezocht met zijn kleurrijke huizen die gebouwd zijn hoog boven de steile oevers van de Bourne. De honden konden eindelijk in het water om af te koelen ! De mooie gorges de la Bourne hadden we op onze heenreis al bereden om naar ons huisje te gaan.
Samenvattend; we hadden een prachtig weekend, wederom genoten van de omgeving waarin wij wonen !

vrijdag 21 mei 2010

Gîte Panda du Fouletier: Un petit paradis pour les grands amoureux d’espace, de nature et de liberté



Jurren en Noor zijn vanmorgen om 5 uur vertrokken op schoolreis naar Londen.
Wij hebben voor dit komende Pinksterweekend een gîte Panda gehuurd in Vercors, vlakbij Die. De weersverwachtingen zijn eindelijk goed !

http://www.vercors-net.com/gite-panda-vercors/fr/accueil.html

Gîtes Panda
De Gîtes Panda dragen een label van het WWF en zijn erkend door Gîtes de France (landelijke gîtes, gastenkamers, etappegîtes, gîtes voor kinderen, enz.). De gîtes liggen in de regionale en nationale natuurparken. Ze garanderen een verblijf in een fantastisch natuurlijke omgeving en in een accommodatie met traditionele architectuur (oude boerderij, schaapskooi, enz...). In de buurt van elke gîte kunt u de rijkdom van de fauna en flora en het uitzonderlijke landschap ontdekken.

De Panda-ontdekkingskoffer in elke gîte helpt u bij de observatie van de natuur.
In elke Gîte Panda vindt u de Malle au trésor van het park met gidsen over de fauna en flora, werken over het erfgoed en de plaatselijke geschiedenis, een verrekijker, kaarten en wandelgidsen, informatiebrochures over de omgeving en spelletjes voor klein en groot.

Elke eigenaar, die instaat voor het milieubeheer van zijn accommodatie, woont ter plaatse en deelt graag zijn passie voor de streek met u.

In 2005 telde Frankrijk bijna 300 Gîtes Panda verdeeld over de dertig nationale en regionale Parken. Via de website van het Wereld Natuur Fonds kunt u alle Gîtes Panda in Frankrijk vinden. U kunt reserveren door de contact op te nemen met de eigenaar van de Gîte. De contactgegevens staan vermeld bij de iedere gîte.

Website: www.wwf.fr/campagnes/sejours_gites_panda< body>



.

donderdag 20 mei 2010

Even genoeg video's, nu wat knutselwerk van mij.





Mijn liefde voor honden heb ik van mijn grootmoeder en moeder. Op de collage van mijn grootouders ( op 8 april geplaatst) staan ook heel wat hondjes.
Voordat ik Spikkel en Heiko had ben ik nog bezig geweest met een Welsh springer spaniël, het wit met lichtbruine vlekken hondje is nog een pup. Deze zijn iets lichter qua bouw maar verschillen qua karakter niet met de Engelse springer.
De ondergrond is geaquarelleerd, daarna met witte acryl vervaagd. Met inkt wat decoraties aangebracht. De felgekleurde achtergrond in het midden is afkomstig van een advertentie van Hermes Sjaaltjes. Geheel in stijl met de honden. Andere afbeeldingen zijn uit tijdschriften afkomstig al dan niet opgeleukt met rozenhoedje, in stoel neergelegd etc.

woensdag 19 mei 2010

The Eastern Cape - 5 minute overview

Nelson Mandela Bay - Discover Freedom


Ik ben erg visueel ingesteld, naast fotograferen, schilderen, keramiek maken, kijk ik graag naar films. Zeker als het gaat over ons voormalige woonplaats Port Elizabeth aan de Nelson Mandela Bay en de Oost Kaap.
Heimwee................................

dinsdag 18 mei 2010

Iceland, Eyjafjallajökull - May 1st and 2nd, 2010



Mooie en ook nog eens versnelde beelden van de nu beruchte Ijslandse vulkaan met moeilijke naam. Hoe lang gaan deze uitbarstingen nog door ?
Volgende week moeten Jetske en Adriaan vliegen naar Lyon, om mij te vereren met een bezoek en ik wil ze maar al te graag zien! Dus aswolkjes, helaas kunnen wij geen invloed uitoefenen op het meteorologische gebeuren, maar, "please" weer, blaas de aswolken richting Canada volgende week, niet naar Nederland, België en Frankrijk !

donderdag 13 mei 2010

Alleen voor hondenliefhebbers !


Heiko door strooptocht in bosjes naar konijnen door kleefkruid versierd.

Heiko te water, er waren gelukkig geen jonge eendjes !

Heiko wacht op een brokje.

Spikkel in afgeslankte vorm, ze is nat van het zwemmen.

Spikkel.

woensdag 12 mei 2010

Lente ?????!!!!!

Het schijnt voorjaar te zijn, immers de acacia bomen en vlierbessenbloesems bloeien. Alleen is het stervenskoud en regenachtig de laatste weken. De toppen van de bergen al een tijd niet gezien, deze zijn voornamelijk in wolken gehuld.
Mijn honden vinden dit weer prima, die houden niet van warmte maar van kou, nat en vies weer. Er is geen konijn meer veilig op het moment door mijn jagende honden.
Door het saaie weer ben ik binnenshuis actiever. Ben veel aan het experimenteren met gemengde schildertechnieken (mixed media). Ik ben wat vaker achter mijn computer bezig. Door Facebook blijf ik onder andere op de hoogte van onze ex-collega's van Zuid-Afrika. Er zijn er al weer een paar verhuist o.a. naar Australië. Mooie foto's van hun avonturen en soms spannende berichten over zeer gevaarlijke slangen (eastern brown snakes) in de tuin. Het was goed om te horen dat Rio Tinto veel geld heeft geschonken aan het Ubuntu fonds in Port Elizabeth. Meer informatie is te zien op: http://www.ubuntufund.org/about/index.html
Vandaag ontving ik een bericht over het gebruik van GPS, cruise control en air conditioning in auto's. Kort samengevat; zet je huisadres niet in je GPS. Als je auto wordt gestolen of alleen je GPS terwijl je op pad bent, kunnen de daders je huis vinden en inbreken omdat je niet thuis bent. Vul het dichtsbijzijnde politiebureau als huisadres in, zelf weet je de weg naar je huis wel te vinden. Cruise control gebruiken op een natte of gladde wegen is levensgevaarlijk, de kans dat je last krijgt aquaplaning of slippen is veel groter. Open eerst de ramen van je auto voordat je de airconditioning aanzet. Door hoge temperaturen in een auto, in de brandende zon kan er giftig benzeen gas vrijkomen.

Giro d'Italia kleurt Middelburg rose.


src="http://www.youtube.com/v/DEFJVfI3iHQ&hl=nl_NL&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="640" height="385">

Alweer kwam Zeeland in het nieuws met de aankomst van de Giro d'Italia in Middelburg.
Prachtige beelden vanuit de lucht over Walcheren. De Westkappelse zeedijk, Vlissingen met zijn boulevard en Middeburg geheel in het rose !

dinsdag 11 mei 2010

Schooluitstapje van Noor.


Er is voor mij genoeg te doen. Zo werd ik gevraagd om mee te gaan met de "field trip with the art classes" als begeleider naar het museum in Grenoble afgelopen vrijdag. Echt iets voor mij! De vaste collectie van moderne kunst ken ik uit mijn hoofd, de tijdelijke tentoonstelling is altijd leuk om te zien.
Aangezien er nu elke vrijdag stakingen zijn van de bussen en trams en het me de auto problematisch verplaatsen is vanwege files en het lastige parkeren in het centrum van Grenoble, besloot ik maar op mijn fiets te gaan. Grenoble staat erom bekend een fiets stad te zijn met echte fietspaden. Die zijn er zeker met name langs de Isere en de Drac, maar af en toe stopt plotseling het fietspad in het centrum en moet je begeven op drukke straten en bruggen, best gevaarlijk en dus uitkijken geblazen! Sinds kort heb ik een kilometer teller op mijn fiets, nu al meer dan 200 km er op staan ! Het tikt behoorlijk door mijn dagelijkse ritjes met de honden.
Het was leuk om met de kinderen op stap te zijn geweest. Met opdrachten gingen zij het museum bekijken. Ze, het Internationale gezelschap wat Amerikaans ( echt geen mooi Engels) met elkaar spreekt, waren gezellig, niet luidruchtig, serieus en zelfs leergierig bezig. Aan het Internationale gezelschap wen je snel maar toch als een Franse dame vraagt aan twee kinderen waar komen jullie vandaan ?; Korea en Nieuw Zeeland, is dit voor deze dame geen alledaags publiek, zo haar reactie te vernemen.
Alle foto's:
http://www.slide.com/r/ANwsCL6L7z-k55zxsxkWEvsO4FGWQg1w?previous_view=lt_embedded_url

woensdag 5 mei 2010

Dodenherdenking.

Voor mij is de dodenherdenking op 4 mei het moment dat ik mijn grootouders van mijn vaders kant herdenk, deze heb ik nooit gekend, terwijl ik zo nieuwsgierig naar ze was en nog steeds ben. Ook denk ik aan mijn grootouders van mijn moeder's kant en mijn moeder, hun huis werd geconfisqueerd door de Duitsers. De strijd van bevrijding van Groningen hebben ze voornamelijk doorgebracht liggend op de vloer, Canadezen tegen Duitsers op de hoek van hun straat en dus huis.
Mijn vader kwam als 16 jarige als wees, als oudste van 5 kinderen de oorlog uit. Mijn vader die als 15 jarige een pistool smokkelend per trein ( opdracht van mijn grootvader die was in het verzet) vanaf Leeuwarden naar Groningen moest vervoeren, waarvan een schamp schot van de Duitsers op zijn scheenbeen nog steeds zichtbaar is.
Dat deze herdenking werd verstoord, weliswaar door een gek, maakte me heel boos en verdrietig.

dinsdag 4 mei 2010

Zeeuwse klederdracht van de gebroeders de Nooijer en requiem 53.



Mijn excuses, de strip show van het Zeeuwse museum is slechts een fragment. Als de film stopt komen er bovendien andere films te voorschijn waar ik niet achter sta.
(blijft you tube !)


zaterdag 1 mei 2010

Koninginnedag in Frankrijk.



Gerhard tijdens een optreden op Koninginnedag van de Nederlandse club.

Op zich houdt Koninginnedag me niet zo bezig. Maar dit jaar kwam Beatrix naar Middelburg, de stad waar ik bijna 25 jaar met veel plezier heb gewoond. Dus ben ik gaan kijken naar de live uitzending. Ik zag bekende gezichten en een dochter van een vriendin bij een hockey demonstratie van mijn oude hockeyclub. Ik heb genoten van de beelden van het prachtige Middelburg. Wel vraag ik me af of Koninginnedag nog van deze tijd is. Zeker als je het kostenplaatje ziet en alle extra beveiligingen. In ieder geval heeft Koos de burgemeester goed zijn best gedaan om Middelburg te promoten.
In Frankrijk hadden wij voor het eerst een Koninginnedag van de Nederlandse club met een gezamenlijke traditionele nasi maaltijd, nu voor het eerst met muziek optredens. Gerhard trad ook op met zijn klarinet. Het bedenken van een gerecht was geen sinecure. Ik heb geprobeerd met behulp van Amerikaanse pindakaas een satésaus te maken voor mijn niet vegetarische Gado Gado. Had er afgezien van sperziebonen stiekem wat gemarineerde, gebakken kipfilet toegevoegd. Zelfs met vier tenen knoflook, Franse kroepoek, stem gember, Franse ketjap, een restje Nederlandse Seroendeng en Franse sambal was het duidelijk niet echt de Nederlandse satésaus, die ik zo lekker vind. Conimex wordt in Frankrijk niet verkocht. Normaal gesproken maak ik alles zelf, koop geen blikken, potjes, of mixen,of bijna kant en klaar produkten maar als uitzondering wel Seroendeng en Javaanse satésaus van Conimex. Dat kan ik niet beter maken. Het was bovendien een hele zoektocht naar de juiste ingrediënten en kruiden voor mij.
Zeer gastvrij zijn wij ontvangen door een Vlaams echtpaar, zonder Nederlandse Koninginnendag traditie, met bijzonder muzikale kinderen met viool, piano, harp en gitaar om gezellig Koninginnedag te vieren
Afgelopen week was voor ons doen druk met sociale activiteiten. Een afscheidsdiner van Gerhard zijn werk. Duits met Zwitsers, Frans met Fransen en Franstalige Canadezen, Engels met onder andere een Schot en zelfs Nederlands gesproken. Het went aardig het switchen naar steeds weer een andere taal. Verder een avond met mijn Nederlandse boekenclub gehad. Weer een boek behandeld die ik al had gelezen 3 jaar geleden. De verdronkene van Margriet de Moor. Na de storm film en boek en tijdens mijn laatste vlucht mijn blik vanuit het vliegtuig over de Zeeuwse eilanden en besef dat Zeeland wel door heel veel water wordt omgeven, had ik geen zin om het boek voor de 2 de maal te lezen, pffff weer verhalen over de watersnoodramp ! Wel heb ik hoop ik mijn steentje bijgedragen deze avond met mijn kennis van het Zeeuwse over onder andere de zogenaamde waterhuizen, klederdracht ( met zijn beukjes) en het strenge gereformeerde geloof, wat nog steeds bestaat in enkele dorpen op Walcheren. Over de klederdracht had ik graag het filmpje van de gebroeders de Nooijer willen laten zien. Misschien shockerend, dat was het zeker in Middelburg binnen bepaalde kringen. Maar een mooie, leuke, moderne en spannende manier om te zien wat een man en vrouw in Zeeuwse klederdracht allemaal draagt. Ik kon op you tube alleen een heel kort fragment vinden helaas. Ook was het leuk geweest om het mooie Requiem van 53 te laten horen van Douwe Eisenga, een bekende Middelburgse componist.
Zaterdag eindelijk weer eens paardgereden met Gerhard en onze "compatriots" die ons hebben meegenomen op een buitenrit, was waanzinnig gezellig en we genoten van de natuur.
Zaterdag kreeg Noor een Noorse en Amerikaanse(Utah)te logeren. Ze hadden dikke pret met elkaar, zongen mee op liedjes van o.a. de Beatles(ja,ja ongelofelijk), maakten ze fimokralen, waren aan het tekenen en schilderen, gingen pannenkoeken bakken samen en namen een duik in ons zwembad.