Een ongeluk zit in een klein hoekje.

Vorige week maandag is voor de 2 de keer in ons dorp sneeuw gevallen.
Ik als sneeuw liefhebber geniet er met volle teugen van, net zoals mijn hondjes die van gekkigheid rond rollen en "Springer a like" energieker rondspringen.
Heel vervelend ben ik uitgegleden op een stuk ijs voor onze deur. In eerste instantie dacht ik dat het wel mee viel qua pijnlijke knie en pols. Echter in de loop van de dag werd mijn knie steeds pijnlijker. Pas de volgende morgen naar mijn huisarts gegaan omdat ik niet meer zonder pijn kon lopen. Huisarts gaf meteen weer heftige Franse medicatie. 2 x 100 mg Diclofenac, pijnstiller en ontstekingsremmer en 6 tot 8 x 500 mg Paracetamol met 6 tot 8 x 30 mg codeine als pijnstillers. Codeine echter wordt in het lichaam omgezet in morfine. Zoveel heb ik daar niet van genomen als nuchtere Nederlander. Dan zou ik heel de dag slapend op de bank hebben doorgebracht en volkomen verdoofd zijn geweest.
'S middags moest ik een röntgen foto en een echo laten maken. Geen zichtbare breuken en scheuren waren te zien. Wel verkalkingen bij het spaakbeen, bij de pees- aanhechting wat duidt op een oude ontsteking. Via de echo was te zien dat er een ontsteking is in de buurt van de buitenste knie band, die ook verstuikt is. De Franstalige diagnose was al volgt: Integrite osseuse, gonarthrose gauche moderee, multiples calcifications au niveau de l'insertion distale du biceps femural sur la tete de la fibula, aspect echographique compatible avec une entorse du plan ligamentaire collateral externe, pas d'epanchement intra-artericulaire associé.
Met rust en eventueel ontstekingsremmers te genezen ? Of meteen maar een kunstknie regelen ?
In Frankrijk ga je niet altijd naar een ziekenhuis voor een röntgen foto maar naar een zelfstandig gevestigde röntgenoloog. Meteen betalen, foto's en verslag neem je zelf mee naar je arts als er iets aan de hand is. Het zelfde geldt voor laboratorium onderzoek. Zo kun je ook zonder verwijzing van een huisarts meteen naar een specialist.
De rust heb ik genomen voor zover dat mogelijk was en in mijn karakter zit. Op krukken gelopen, been omhoog met af en toe ijs erop. Gerhard liet de honden zoveel mogelijk uit, verder was de tuin hun uitlaat domein.