Kerst 2009 "en petite famille"

Hierbij wat foto's van onze Kerst.

Ramses.

Dit filmpje van Ramses Shaffy wilde ik al een tijdje op mijn weblog zetten.
Ramses is er niet meer. Zijn liedjes zijn door zijn geweldige stem bijzonder mooi.

Terug van weg geweest !

Het is al een tijdje geleden dat ik iets schreef op mijn weblog.
De laatste weken voor de vakantie waren druk met schoolactiviteiten, diners en een wijnproeverij. Kregen de kinderen op school een eenmalige ( in NL doen ze 2 ??) Mexicaanse griep vaccinatie, waarvan ze de volgende dag echt niet lekker waren.
Vorige week donderdag ben ik alleen vertrokken naar Nederland om mijn ouders, Jetske, Adriaan en mijn lieve vriendin Attie te bezoeken. Mijn bezoek aan Nederland leek meer op een wintersport vakantie. Wat een sneeuw, dat had ik in geen jaren meer meegemaakt. Bij Jetske was het heel gezellig. Het appartement wat ze nu sinds kort bewoond samen met Stephan is super mooi en zeer smaakvol ingericht. Het studentikoze leventje lijkt voorbij te zijn. Nu genieten ze heel burgelijk van hun eerste Kerstboom samen.
Vrijdag richting Groningen gegaan. Het was door de sneeuw een chaos in het verkeer. Sneeuwruimen doen ze niet in Nederland, leek het wel. Vanaf het station moest ik mijn koffer op wieltjes door een dikke laag sneeuw baggeren. Omdat er geen bussen reden moest ik een taxi nemen naar mijn ouders. Goed en gezellig was het bij mijn ouders en Lotje.
Vrijdag ben ik bij mijn vriendin Attie op bezoek geweest. Dat was emotioneel natuurlijk maar toch ook weer als vanouds gezellig. Zij woont in een geweldig mooi huis tussen Haren en Zuidlaren. Een paar weken geleden was zij te zien in het t.v.programma "nu we er toch zijn " ( bij uitzending gemist nu nog te zien). Daar kun je zien hoe gastvrij, spontaan en gezellig ze is. De opnames zijn al een tijd terug opgenomen. Inmiddels is haar prognose heel slecht. Ze is heel dapper en sterk, ik heb bewondering voor haar doorzettingsvermogen.
Zondag wilde ik naar Middelburg gaan om Adriaan te bezoeken. Echter kwam ik niet verder dan Utrecht door de heftige sneeuwval. Na 8 uur onderweg en wachten, slechte communicatie van de NS, besloot ik maar om bij Jetske onderdak te zoeken. Heel gezellig natuurlijk, maar ik was behoorlijk teleurgesteld en gefrustreerd dat ik niet in Middelburg bij Adriaan kon zijn. Adriaan is er vervolgens in geslaagd om de volgende dag naar Utrecht te komen. Een gelukkig weerzien na bijna 4 maanden.'S avonds zijn we met zijn allen gezellig uit eten geweest, nadat we 's middags hadden gewinkeld.
De volgende dag in alle vroegte met Adriaan een taxi genomen naar het vliegveld van Rotterdam. Er was nog steeds een negatief reis advies van de NS, er gingen enkele stoptreinen maar niet op tijd en volgens schema.
Terug thuis was het 12 graden en de sneeuw die was gevallen op vrijdag was binnen een ochtend weg gedooid. Slecht weer, veel regen zelfs tot op 1500 tot 2000 meter.
De sneeuwcondities in de Vercors zijn niet best. Nu maar hopen dat het kouder gaat worden en dat er een flinke laag sneeuw valt in de bergen. Jetske komt aanstaande zondag naar ons toe om te skiën. Jurren zijn vriend komt dinsdag.
Maar nu eerst Kerst vieren. Gerhard maakt samen met Jurren een gans, gevuld met appel en cranberries. Noor heeft een " bûche "een typisch Frans Kerst dessert gemaakt. Toch fijn dat iedereen zijn steentje bij draagt.

Sinterklaas in Frankrijk.

Gisteren met Jurren en Noor Sinterklaas heel gezellig gevierd onder het genot van pepernoten en een banketstaaf. Laatst genoemde artikelen zijn hier niet te koop, dus bijzonder voor ons. Leuke gedichten en surprises waren door iedereen gemaakt.
Vandaag was Gerhard Sinterklaas voor de Nederlandse club hier. 40 kindertjes waren onder de indruk van deze "grote" Sinterklaas. Schattige en aandoenlijk leuke kindertjes die vol verwachting waren van Sinterklaas en hun cadeau !

Dagje vissen voor Gerhard en een verse forel op het menu.

Vandaag had Gerhard een vrije dag opgenomen om te gaan vliegvissen met zijn Franse vriend Jerome in een meertje vlakbij de de Maurienne " le réservoir de Barouchat " een " coins de paradis pour pêche à la mouche".
Hij kwam thuis met een giga regenboogforel die we vervolgens, nadat Gerhard hem had schoon gemaakt, in aluminium folie in de oven te garen hebben gelegd. Verser kan niet, het was heerlijk deze forel !
Morgenochtend weer te paard, ' s avonds Sinterklaas vieren thuis. Mijn surprise en gedicht zijn net af.
Zondag Sinterklaas, alias Gerhard voor de Nederlandse club voor 40 Nederlandse kinderen in de regio Alpes.

Jurren zijn 16 de verjaardag

Jurren werd afgelopen zondag alweer 16 jaar. Een grote jongen, groter dan ik maar hij heeft Gerhard nog niet ingehaald met zijn 1 meter 96. Appeltaart en nog eens appeltaart met speciale Franse kaarsjes, zijn favoriete taart. Wat computerspelletjes, ach ja, en een nieuwe telefoon voorzien van alle nieuwe technische snufjes was zijn cadeau. Een verjaarsdag diner, een makkie voor mij, met als voorgerecht eendenmaagjes en gerookte eendenborst op een salade met een honing balsamicum mosterd dressing. Als hoofdgerecht " dikke entrecotes" met frites en Amora mayonaise en sla, na natuurlijk warme appeltaart.
Nog anderhalf jaar is hij bij ons thuis. Wel jong om als 17 jarige al het huis uit te gaan. On verra. Zal wel " Delft" worden net zoals Gerhard. Zal hem dan erg missen mijn gezellige knul.

Des nouvelles.

Boule en terre avec des empreintes d' abalone. november 2009.

We krijgen steeds meer sociale activiteiten en onze vriendenkring breidt zich uit.
Een gezellig kaas & wijn avond gehad met de Nederlandse club. Gerhard wordt Sinterklaas op 6 december voor deze club.
Gerhard was afgelopen week een paar dagen voor zijn werk in Rotterdam en heeft het weekend zijn ouders bezocht.
Gisteren een diner gehad met collega' s van Gerhard uit Quebec en Brazilië. Zo langzamerhand met onze en Gerhard zijn buitenlandse werkplekken, delen we met collega' s expats vele avonturen. Zowel mijn Engels als Frans gaan er goed op vooruit, oefening baat kunst blijkbaar. Gister een bijeenkomst gehad op school van de kinderen over de komende schooluitstapjes o.a. naar Parijs en schoolreis naar Londen. Met regelmaat komen vriendinnen op bezoek of ik bezoek vriendinnen. Een Franse vriendin van mij, die ik ooit heb geholpen in Nederland woont na 8 jaar, waarvan 3 jaar Veere, daarna 3 jaar Oman en 2 jaar Montreal, nu weer in Frankrijk vlakbij ons. Vandaag bij een orthodontist geweest omdat Jurren zijn metalen draad aan de binnenkant van zijn tanden was los gegaan, deze moet ervoor zorgen dat zijn tanden goed op hun plaats blijven. Hier is de orthodontie blijkbaar ook " big business" gezien het pand met zijn luxe interieur. Omdat de ortodontist in het centrum woont van Grenoble, nam ik de bus en de tram. Dit gaat snel en je hebt geen parkeer problemen. Echter was er een manifestatie, een protest weet ik veel waar voor deze keer. Ze doen dit om de haverklap, "greves" stakingen, zelfs van leraren zijn er met regelmaat van de klok. Onbegrijpelijk voor ons, Frankrijk doet niets liever. Als het niet de post is dan wel openbaar vervoer, luchtvaart en ambtenaren enz.. De vakbonden spelen een zeer belangrijke rol in Frankrijk. Zo kan ik mijn herinneren dat Gerhard niet eens zijn fabriek binnen kon vanwege barricades. Zo ook weer vandaag bij zijn kantoren, vanwege ontslagen in Saint Jean de Mauriennne, een aluminium fabriek in de Franse Alpen. Het georganiseerde congres van Gerhard werd vervolgens in een hotel gedaan ! Maar nu verder met mijn belevenis van vandaag. De " manif " manifestatie, een grote optocht met vlaggen met door luidsprekers zingende protesterende mensen massa, zorgde ervoor dat er geen trams meer reden in het centrum. Moest in vervolgens lopend naar huis, uiteindelijk viel het mee, na 2 km stond er weer een tram klaar richting ons dorp Sassenage. In de tram veel jeugd met GSM in de hand, al SMS end, oordoppen in met muziek en opvallend veel dames die hun handen ontsmetten met antibacteriële gel van wege de " grippe H1N1 porcine " . In veel winkels zie je de flesjes met ontsmettingsvloeistof staan, ook handel nu ! Onze kinderen worden heel binnenkort ingeënt op school. Een dik dossier over informatie over de Mexicaanse griep en de verschillende vaccins werd ons overhandigd. Wij moesten tekenen om toestemming te geven voor de vaccinatie van onze kinderen vanwege hun minderjarigheid.
17 december kom ik voor een kleine week naar Nederland toe. De wintersport vluchten van Transavia vanaf Grenoble naar Rotterdam beginnen gelukkig weer, ze zijn goedkoop en het snelst voor ons.

De Indische oceaan.

Bovenstaande film is gemaakt aan de oostkust van Zuid-Afrika met zijn Indische oceaan.
Het doet ons denken aan ons boottochtje in de Algoa baai en de vele strandwandelingen vaak met verassingen zoals:
dolfijnen, pinguïns, haaien, walvissen, duikende meeuwen, " oystercatchers" en de prachtigste vissen zien zwemmen.

Zuid Afrika en Julius Malema.

Sinds Malema vorig jaar tot jeugdleider van het ANC werd gekozen, haalt hij wekelijks de kranten. Hij zei bereid te zijn “de wapens op te pakken en te doden voor Zuma”, meende dat de vrouw die de ANC-leider van verkrachting beschuldigde een “fijne tijd” had gehad, beschimpte het “nepaccent” van de onderwijsminister en noemde alle oppositiepartijen “contrarevolutionairen”. De corruptiezaak tegen Zuma is in zijn ogen irrelevant: “Als Zuma corrupt is, willen we hem met al zijn corruptie. We willen hem met al zijn zwakheden.
Malema staat niet bekend om z’n snuggere opmerkingen. Hij voorspelde serieus dat de ANC 'geen tweederde, maar wel een driederde meerderheid' zou krijgen. Inderdaad, zoals The Star vorig jaar al onthulde: Juliusje kon ook op school niet te best meekomen. Berucht is zijn 2 voor houtbewerking, wat inspireerde tot Julius-T-shirts: "100 % for Zuma – 20 % for woodwork".
Nando’s Chicken heeft op ’s mans vermogens ingespeeld met een commercial rond de verkiezingen: 'it’s time for change'. Nou betekent change in het Engels ook: wisselgeld. En we leren van de buikspreekpop Julius dat als je bij Nando’s een snack koopt van 33,95 rand en je betaalt met 100 rand, dat je dan zelfs meer geld terugkrijgt dan dat de maaltijd initieel heeft gekost

Mijn Nederlandse boekenclubje.

Maandag-avond had ik voor de tweede keer een bijeenkomst van mijn Nederlandse boekenclubje. Nu was ik aan de beurt om bij mij thuis het clubje te ontvangen. De meesten leden zijn al heel erg lang woonachtig in Frankrijk, 20 jaar of langer. Zijn ook niet helemaal volledig op de hoogte van het huidige leven in Nederland, met onder andere de veranderingen in de taal en bekende televisie programma' s zoals Jiskefet. Dit laatste kwam ter sprake omdat wij het boek van Herman Koch " het diner " aan het behandelen waren. Een psychologische roman over het morele dilemma waarin ouders komen te verkeren, wanneer hun kinderen iets ernstigs hebben gedaan.

11 november is een vrije dag voor ons.

Op 11 november wordt in Frankrijk de wapenstilstand na de Eerste Wereldoorlog herdacht. Dit betekend voor ons een nationale vrije dag, dus geen school voor de kinderen en een vrije dag voor Gerhard.
Regelmatig heeft Gerhard telefonische vergaderingen, zo ook gisteren met Australië, Nieuw-Zeeland en Canada. Door de grote tijdsverschillen komt het voor dat hij al om 7 uur ' s ochtends of ' s avonds nog telefonisch aan het vergaderen is.
Vandaag was het eindelijk weer eens mooi weer, de afgelopen 10 dagen waren nat, grijs en koud. De sneeuw grens ligt nu ook al op zo' n 800 meter, zo' n 600 meter boven ons huis.
De honden hebben vandaag voor het eerst weer lekker in de sneeuw gerold.

Mijn schilderijen, poterie- en andere fröbel uitspattingen van het laatste jaar.

Noor' s 13 de verjaardag.

Paardrijden een goede afleiding.

Gisteren kwam mij een vreselijk bericht ten ore. Mijn vriendin waar ik het langst vriendin mee ben, al bijna 40 jaar, is ongeneeslijk ziek, een kwestie van een paar maanden nog. Mijn gedachten zijn bij haar, haar man en kinderen.
Lief en leed hebben we gedeeld, maar vooral veel plezier hebben we samen gehad. Dat koester ik, zij zal nooit verdwijnen uit mijn gedachten, " carpe diem" pluk de dag!

Vakantie

Raquettes de neige.

Ons uitzicht vanuit ons huis.

Sinds zaterdag hebben de kinderen vakantie, " vacance de Toussaint " in het Nederlands, " Allerheiligen" vakantie.
Een vakantie van anderhalve week, volgende week donderdag en vrijdag moeten ze weer naar school.
Noor had zaterdag een " haloween" feestje bij een Canedeze vriendin en wat nog wat andere kinderen van school. Nu heeft ze haar Canadeze vriendinnetje te logeren thuis. Dikke pret, slappe lach en vooral veel " silly" humor, vermaken ze zich uitstekend samen. Winkelen doen ze ook graag. Vanmiddag heb ik ze naar een groot overdekt winkelcentrum gebracht.
Gerhard is op dit moment in Rotterdam, daar moet hij regelmatig voor zijn werk naar toe. Met een boodschappenlijst van de kinderen zal hij ons voorzien met een lading pepernoten, drop en stroopwafels.
Inmiddels is vorige week de eerste sneeuw gevallen op zo' n 2000 meter. Weer een prachtig uitzicht! Zo krijg je zelfs zin in de winter. Ik ben van plan om " raquettes de neige " aan te schaffen. Een soort sneeuw schoenen, lijkend op tennisrackets, waardoor je ook door diepe sneeuw kunt lopen en meer grip hebt op ijs en sneeuw. Ideaal om met mijn hondjes, net zoals vorig jaar bergwandelingen te maken.
Sinds een paar weken ben ik lid van een Nederlandse boekenclub. Elke maand wordt er een Nederlands boek besproken, telkens door iemand anders, wisselend bij een van de leden van de club thuis.
Afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst na de vakantie weer paard gereden. Gerhard is al enige weken aan het lessen geweest en blijkt een geboren " cavalier " te zijn. Noor heeft het paardrijden ook weer opgepakt. Voor mij was het paardrijden weer wennen. Het paard waar ik op moest rijden is nieuw bij de manege, het bleek achteraf om een afgedankt race paard te gaan, die ook nog niet helemaal gewend is aan de gewoontes van de manege. Dat was geen succes, het opsteigen was al lastig omdat hij niet stil bleef staan. Gelukkig kreeg ik de kans om te wisselen met een rustiger exemplaar. Nu heb ik flinke spierpijn. Aanstaand weekend gaan Gerhard, Noor en ik een buitenrit maken met Nederlandse vrienden.
Volgende week woensdag heeft Noor een hockeystage bij de hockeyclub van Grenoble.
Met Jetske gaat het goed, ze heeft het druk met haar stage op een VWO afdeling. Voor het eerst voor de klas, lange en vermoeiende dagen. Sinds kort woont ze samen met haar vriend Stephan en zullen ze per 1 december samen een nieuw appartement betrekken. De studentikoze onderkomens beginnen een beetje te irriteren met hun puinhoop, herrie en weinig privacy. Nog een half jaartje en het studentenleventje zit erop voor hun beiden.
Adriaan is aan de beterende hand, woont in een mooi huisje in Middelburg en is goed en positief bezig.
De 2 de week van de kerstvakantie komen ze gelukkig richting ons. Daar verheug ik me erg op !

Waar is je geld nog veilig ?

Geitenwollen sokkel, door Youp van het Hek.


Niemand in Den Haag neemt Edje Nijpels iets kwalijk. Zijn schnabbeltje bij de DSB was een van zijn 73 baantjes. Zoals hij nu niet snapt waarom hij iets hoogs bij het ABP is, zo begreep hij toen niet waarom hij commissaris bij de DSB was.

Opeens zat hij er. Hij vond de vergaderingen altijd wel gezellig. Dirk was zo’n eenvoudige jongen met zijn blokjes kaas en bitterballen. De DSB was een beetje het FC Heerenveen van de banken. Geen spatje kapsones.

Hoe je aan zo’n baantje komt? Ze noemen elkaar. Zo heeft Ed de naam van Robin weer laten vallen. Die zat financieel even niet lekker in zijn vel en voor hij het wist stond Wognum in zijn tomtom. Toen de chauffeur zei: „We gaan naar Dirk”, dacht hij in eerste instantie aan de supermarkt. Robin mocht Frank de Grave opvolgen.

Grappig dat Frank in Den Haag Robin ooit opvolgde als staatssecretaris. Kleine wereld noemen we dat. Frank was er door Dirk hoogstpersoonlijk uitgeflikkerd. Scheringa vond de naam De Grave in het bestuur van een ten dode opgeschreven bank niet lekker klinken en daarbij stelde Frankie veel te bijdehante vragen. Zo viel het woord oplichting helemaal verkeerd bij Dirk, die zelf wel bepaalt wat fraude is. Een beetje god duldt geen advies. En het lenen van meer dan 100 miljoen van zijn eigen bank voor zijn hobby’s was een privékwestie waar die Frank gewoon niks mee te maken had. Dirk vond hem helemaal een achterbakse gluiperd toen hij hoorde dat hij na zijn ontslag alles bij Nout was gaan klikken. Of Dirk daarna bang was?

Als je in Nederland voor iemand niet bang hoeft te zijn is het voor Wellink. Die had het in die tijd overigens veel te druk met de nasleep van die Ice Save-affaire, waar hij toen ook al zo magistraal en adequaat bovenop zat. Nout, die zelfs de boekhouding van de plaatselijke tennisclub ooit in het honderd liet lopen, is al jaren het lachertje van de Nederlandse financiële wereld. Niemand neemt hem serieus. Vooral Gerrit windt hem om zijn flippervinger. Zalm zegt altijd: „Gewoon hard gaan lachen als Nout iets heeft voorgesteld, dan wordt hij vanzelf onzeker en daarna doen we lekker wat we willen!” Toen Zalm doorhad dat het bij Dirk een redelijk criminele bende was heeft hij wat vriendjes gebeld en die hebben hem bij Bos getipt. Bij de ABN Amro krijgt hij ook betere bonussen. Bij Dirk kreeg hij principieel niet meer dan een seizoenkaart van AZ en wat tickets voor dat slaapverwekkende schaatsen.

Ondertussen is het voor iedereen een geruststelling dat we door alle banken jarenlang even hard genaaid werden als door Dirk. Politie erop af? Is ingewikkeld. De AFM mag geen namen van de andere vijf oplichters noemen. Anders donderen ze allemaal om. Vanochtend onder het scheren zong Gerrit zachtjes: „Maar liever dat nog dan het bord voor je kop van een Lakeman want daar word je alleen maar slechter van!” Of Robin een goede financiële regeling getroffen heeft met Dirk? Wat denkt u zelf?

En nu onze held Dirk van zijn geitenwollen sokkel is gevallen? Nu gebeurt er niks. Edje, Robin en Gerrit zwijgen als De Grave. Dit alles onder het aloude motto: als je geschoren wordt moet je stil blijven zitten. Robin gaat over een tijdje zeggen dat hij binnenskamers wel degelijk gewaarschuwd heeft, maar dat hij verder geen openbare paniek wilde zaaien. Edje geeft binnenkort eerlijk toe dat hij nooit een stuk heeft gelezen, maar dat hij ook niet de indruk had dat dat van hem verwacht werd. Zalm wacht en lacht het onderzoek vrolijk af en weet als doorgewinterde politicus dat het geheugen van de mensen slecht is. Alzheimer is nationale kwaal nummer 1!

Une bursite of te wel een slijmbeursontsteking...

Sinds vorige week had ik al wat last van mijn schouder. Met wat pijnstillers en ontstekingsremmers ging het redelijk. Tot vrijdagavond en nacht, toen verging ik plotseling van de pijn en hielpen de pijnstillers niet meer. Ik heb geen oog dicht gedaan die nacht. Gelukkig werken de huisartsen hier ook op zaterdag ochtend. Nadat ik had gebeld kon ik meteen terecht. Kreeg een injectie met verdovings vloeistof en een ontstekingsremmend middel rechtstreeks in mijn schouder gespoten. Verder pijnstillende tabletten die onder de opiumwet vallen en ontstekingsremmers. Als ik op tijd mijn medicijnen neem en mijn schouder niet gebruik heb ik niet of nauwelijks pijn meer. Gelukkig was het weekend en heeft Gerhard de meeste taken zoals honden uitlaten, was ophangen en eten koken overgenomen. Nu doe ik het rustig aan, doe alleen de hoognodige lichamelijke activiteiten en type met 1 vinger op mijn computer. Heb vesten en blouses aan met knopen aan de voorkant, waardoor ik mijn armen niet omhoog hoef te doen. Auto rijden mag ik niet vanwege mijn medicijnen, maar dat ging vorige week ook al knap beroerd vooral als er veel gestuurd moest worden en ik de richtingsaanwijzer moest gebruiken. Hopelijk gaat het snel over, want mijn handen jeuken om weer wat te kunnen doen!

Teleurstellend Zuid-Afrika.

Regelmatig heb ik contact met kennissen en vrienden in Zuid-Afrika. Meestal krijg ik leuke en goede berichten te horen en wakkert mijn heimwee naar Zuid-Afrika een beetje aan.
Echter vorige week donderdag kreeg ik twee akelige berichten. Via een kennis (Henriette-there is sad news of Gina) die een overlijdens advertentie zag van Gina, een vrouw die samen met haar man Neil ons veel heeft verteld over het leven in Port Elizabeth, ons 2 maal zeer gastvrij heeft ontvangen en die direct na onze aankomst op de stoep stond met een fles champagne en bloemen.
Vervolgens in de avond een bericht dat de zwager van mijn vriendin was vermoord op zijn boerderij vlakbij Uytenhage!
Naast het intense verdriet van de familie, ook enorme woede en teleurstelling over de mentaliteit en criminaliteit in Zuid-Afrika !

hello i find myself on my own with a terrible tragedy that happened tonight as we speak to my sister's partner in life....murdered in uitenhage on his farm; .... (ik noem geen persoonlijke namen) went with her, as she was staying in PE at her home tonight and he was staying on the farm alone....you are the only one i can vent this bad news to....sorry.

Nous sommes bouleverses!!, l'Afrique du Sud est un paradis, sauf son insécurité qui est un enfer !!! Difficult to process, emotions of sorrow, of anger and questions . Wij zijn sprakeloos !

Notenkrakers.

Afgelopen week was het tot en met woensdag nog zeer warm met 27 graden. Vanaf donderdag is het wisselvallig, herfstachtig en 10 graden kouder geworden. De oever van de rivier ligt bezaaid met walnoten en daar zijn mijn honden gek op. Ze eten ze in het geheel op, ik heb dus twee notenkrakende hondjes. Meestal doe ik ze aan de lijn omdat het me toch niet al te goed lijkt voor hun maag en ingewanden. Ik trap er meestal een paar kapot en geef ze gepeld aan mijn hondjes te eten. Vorige week donderdag belde ik mijn vriendin Pollien om te bedanken voor het boek " Zoete mond " van Thomas Rosenboom, met op de voorkant een puppie springer op de arm van een jongentje. Een goed boek trouwens. Zij vertelde mij dat hun hond Nougat bijna gestikt was in een walnoot, zij hebben een walnotenboom in de tuin staan, dus Nougat mag niet meer alleen in de tuin, schrikken hoor. Trouwens ik versprak mij eventjes in het Frans, ik had het over cerveaux ( hersenen) in plaats van cerneaux ( noten ). Kon gelukkig het nog ter plekke corrigeren ! Qua vorm lijken walnoten zonder bast wel op hersentjes !

http://www.thomasrosenboom.nl/boekboek/show/id=39423

informatie walnoten :http://translate.google.nl/translate?hl=nl&sl=fr&u=http://fr.wikipedia.org/wiki/Noix&ei=hgPTSq7pNc314AbGqsGFAw&sa=X&oi=translate&resnum=2&ct=result&ved=0CA8Q7gEwAQ&prev=/search%3Fq%3Dnoix%2Bde%2Bcerneau%26hl%3Dnl%26safe%3Doff%26sa%3DG

Les batteries, kwartels en cantharellen!

Nog steeds prachtig zomers weer hier in Sassenage. Eigenlijk hoef je hier niet naar het weerbericht te kijken omdat de zon bijna elke dag schijnt. Daar ben ik nog steeds verrast door, wat een verschil met Nederland. Deze week worden er weer 25 plus dagen voorspeld.
Vorig weekend in de Chartreuse wezen wandelen met kennissen en gisteren samen met Gerhard 3 uur gewandeld hier in de buurt naar de Batteries. Een verdedigingslinie waar vroeger kanonnen stonden. Mooie steile bergpaden met weidse uitzichten over de vallei.
Heerlijk cantharellen gegeten, als je ze bakt is de hele keuken verzadigd door bosgeuren. Daarna nog wat zielige vogeltjes (zie foto), " cailles" of te wel kwartels gegeten, geflambeerd in de Calvados met stukjes gebakken appel.
Alles gaat hier gewoon zijn gangetje, wij genieten hier van alle goede dingen!