Het meisje met de parel en ik heb er weer een paar bij als parelteef.

Gerhard heeft in de lunch-pauze het Mauritshuis bezocht met de tentoonstelling
Hollanders in Beeld met portretten uit de Gouden Eeuw. De meest bekende voor mij is van Johannes Vermeer "Meisje met de parel".

Zelf heb ik een Nederlandse, Engelse en Franse versie van het boek. Nog steeds niet allen gelezen
Als film vond ik het subliem voornamelijk door de mooie beelden, details van (stillevens) van rode kool o.a., een hele goede cineast.


De Film gaat over de zestienjarige Griet, die treedt als dienstmeisje in dienst bij de vermaarde schilder Johannes Vermeer. Het beeldschone, protestantse meisje weet al snel een plek te veroveren binnen de katholieke familie. De kunstenaar raakt in de loop der jaren steeds meer gecharmeerd van haar schoonheid, en besluit haar te schilderen. De groeiende intimiteit tussen hen veroorzaakt spanning en onrust in het geordende huishouden, tot ergernis van Vermeers eigenzinnige vrouw Catharina.
Met een geweldig vermogen zich in te leven in het zeventiende-eeuwse Delft, vertelt Tracy Chevalier in " Meisje met de parel" het fictieve verhaal van een jonge vrouw die op de rand van haar volwassenheid een genie ontmoet.

Beschrijving Schilderij: ( Lang leve Internet kopiën)
Het Meisje met de parel is bij het grote publiek uitgegroeid tot de meest geliefde Vermeer. Waar komt die fascinatie vandaan? Het moet iets te maken hebben met het feit dat het meisje over haar schouder kijkt, alsof ze wil zien wie er achter haar staat. Zo wordt de toeschouwer direct bij de voorstelling betrokken, alsof hij degene is die het meisje doet omkijken.

Maar even belangrijk zijn het frisse kleurgebruik, Vermeers virtuoze schildertechniek en de subtiele manier waarop hij de weerkaatsing van het licht suggereerde. De tulband is bijvoorbeeld verlevendigd met kleine lichtreflecties – een handelsmerk van Vermeer. Heel bijzonder is ook de parel. Die bestaat uit niet veel meer dan twee verfstreken: linksboven een helder lichtaccent en aan de onderkant de zachte weerschijn van de witte kraag.

En dan is er nog het meisje zelf, dat ons met een sensuele, halfgeopende mond en grote ogen aankijkt. Ze maakt een onbevangen, licht afwachtende indruk. Bij velen zal ze sympathie opwekken, al weten we niet wie zij is.