Mixed media weekend in Zwitserland.

Zeer leuk en creatief weekend gehad met mijn vriendin in Zwitserland tussen Genève en Lausanne vlakbij het meer van Genève. De medecursisten waren afkomstig uit Zwitserland maar de meeste kwamen uit Frankrijk van Nice, Monaco, Parijs tot Nancy aan toe.

Het resultaat van 4 workshops op het gebied van mixed media van vier zeer bekende kunstenaressen.

Begin gemaakt met een boekje met vrouwen van mijn familie. Hier mijn grootmoeder Jetske en mijn moeder omstreeks 1932.

Mijn eerste portret gemaakt zonder penselen maar met een paletmes. Ondergrond is van tape stroken om reliëf te krijgen.




Groepsfoto van de deelnemers.

Het meer van Genève met op de achtergrond de Mont-Blanc. ( niet zelf genomen)

http://scrapitch.over-blog.com/ Blog van mijn vriendin Anja.
http://mixedmedia-attitude.over-blog.com/
http://www.couleursetmixedmedia.com/
http://lejardindumixedmedia.over-blog.com/

Vallen en opstaan.

Sinds we weer thuis zijn is het weer bij ons nog steeds volop zomers met veelal meer dan 28 graden.
Vandaag was de temperatuur met meer dan 13 graden gekelderd en is de eerste sneeuw vannacht gevallen op het massief van de Belledonne op circa 1200 meter.
Het weer is hier nooit lang slecht, na maandag zijn de voorspellingen weer goed met 24 tot 26 graden, een ideale temperatuur voor mij, warmer hoeft het voor mij niet te zijn met mijn " bouffées de chaleur "
Het wachten is nu op de bedank kaarten in het Frans "faire-part remerciement"
die ik laat maken bij een drukkerij vlak bij ons.
Zo zijn er hier mijn Hollandse dagen, meer dan vanzelfsprekend Franse maar ook Engelse met school en mijn Zuid Afrikaanse therapeute in het Engels en Afrikaans en sinds deze week heb ik zelfs Portugese dagen. Helaas is Portugees voor mij net als Chinees maar mijn huis is nog nooit zo schoon geweest sinds weken met hand en voet gebaren van mij!.
Verder ben ik mijn voorbereidingen aan het treffen voor mijn aanstaande weekend, "atelier mixed media" in Zwitserland met mijn goede vriendin. ( zie bovenstaande naambordjes van mij, Hollands, ja ! )
Afleiding is een zeer goede remedie dan vergeet ik even mijn verdriet maar als de afleiding stopt, is het rats, boem, keboem, keboem met bonzend hart ben ik terug in realiteit.
Sinds 79 dagen heb ik het nog geen dag droog gehouden qua tranen.

Jurren.

Bovenstaande foto's van de Delfse rugby club.

Nu nog een kamer in Delft voor onze Jurren, morgenavond op uitnodiging een instemming bij een corps huis.
De komende 2 weken staan in het teken van het formeren van jaarclubs.
Jurren wil gaan rugbyen bij dsr-c en daarnaast hopen we natuurlijk ook dat hij gaat studeren.
Maar nu op dit moment is het meer dan fijn om te horen dat Jurren het naar zijn zin heeft in Delft!

http://delft.corps.nl/
http://delft.corps.nl/owee/

In het parkje achter ons huis afgelopen zondag.

Het seizoen in Sassenage is weer begonnen met allerlei activiteiten achter ons huis. Gisteren was de jaarlijkse vriendschap's viering tussen (enige) actieve internationale gemeenschappen van de agglomeratie van Grenoble. Ieder met hun eigen cultuur, culinaire nationale specialiteiten, muziek en dans. De Spaanse paëlla zag er zeer lekker uit en was inderdaad ook super lekker met rivierkreefjes, grote garnalen en mosselen, kip en konijn!
"Toute la journée dans une ambiance amicale et chaleureuse" volgens het plaatselijke bulletin.
Op Noor haar school hebben we a.s donderdag de 2 jaarlijkse "potluck".
Een bijeenkomst om o.a de nieuwe mensen te ontmoeten van de Amerikaanse school naast de rest van de kinderen met ouders,"staff" en "board". Ieder neemt in principe zijn nationale culinaire schotel mee. Sinds de drie jaar dat we hier wonen en we iets hebben moeten meenemen qua nationaal gerecht heb ik als dessert appeltaart en Nederlandse kaas kunnen verzinnen. Onder het motto van ons internationale bestaan bracht ik ooit Zuid-Afrikaanse bobotie mee. Als hoofdgerecht kan ik toch moeilijk aankomen met boerenkool met worst, stampot andijvie of hutspot, op zich lekker maar niet echt bijzonder en om echt trots op te zijn.

Sassenage, 9 september 2011

De vele brieven, kaarten, bloemen en lieve woorden na het overlijden van onze lieve Adriaan Geert Gabriëlse hebben ons diep ontroerd en waren voor ons allen een grote steun.
Daarvoor onze innige dank.
We moeten nu vooral Adriaan zijn goede en gelukkige momenten blijven herinneren en koesteren.

Henriëtte Pentenga - Beks en familie.

henriette@pentenga.com


Sassenage, le 9 septembre 2011

Les nombreuses lettres, cartes, fleurs et mots attentionnés pour le décès de notre cher Adriaan Geert Gabriëlse nous ont beaucoup touchés et nous ont été d’un très grand soutien.
Recevez du fond du cœur nos remerciements les plus sincères.
Nous devons maintenant nous rappeler les bons et heureux moments d’Adriaan et les chérir.

Henriëtte Pentenga - Beks et toute sa famille.

henriette@pentenga.com

Vandaag.

Vandaag: Even niet opletten tijdens een gezellig gesprek met mijn vriendin die ik tegen kwam tijdens een wandeling met mijn honden en zij met haar honden, daardoor ontsnapte Spikkel naar haar favoriete sloot, daarna Heiko echter ook.
Echter zo'n vieze stinkende sloot met helaas een gehandicapte oude eend die niet meer kon wegvliegen of onderduiken in het water. Kortom een lange jachtpartij van meer dan 2 uur uiteindelijk zonder eend voor mijn honden. Gelukkig aten wij eendenborst vanavond en was mijn inkoop beleid nog niet aangepast aan 3 personen, mijn honden aten de restanten eend op thuis!
Voor mij voornamelijk veel geduld in de brandende zon en maar wachten dat mijn honden de moed opgeven omdat ze simpelweg uitgeput zijn.
Mijn fototoestel had ik bij me, dus vandaar foto's van een meer dan stekelige distel, vlinder aantrekkende vlinderstruik bloem met zijn heerlijke geur en hop waar ze bier van maken en ik kransen.

Vasalis.

Van vandaag, net zoals bij die van gisteren heb ik de Oost-Indische inkt weer ontdekt met bamboe pen.

Sotto voce

Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo'n pijn,
maar het afgesneden zijn.

Fragment uit Sotto voce van Maria Vasalis
uit: Vergezichten en gezichten,
Van Oorschot 1954

Herman van Veen in het Afrikaans, zijn Afrikaans als Nederlander, moe nie weggaan nie.

Een variatie van Herman van Veen in zijn Hollandse Afrikaans van Jacques Brel "ne me quitte pas".

Mijn weergave van de zomer 2011.

Jurren.

Jurren en ik 9 juli in Domburg.

Jurren vertoeft in Delft en heeft zich aangemeld bij het corps, net zoals zijn vader destijds en Jetske in Utrecht.
Wij missen Jurren, het is leeg in huis zonder hem.
Volgende week zaterdag is zijn laatste dag van zijn kennismakingstijd, KMT.
Ik kijk uit naar die dag en ook naar het moment dat Jurren een kamer heeft gevonden en uiteindelijk een leuke jaarclub zal hebben met goede vrienden.

Foto's van Adriaan.

Adriaan 8 weken oud en zijn eerste lach.

Adriaan ongeveer 9 maanden.

Adriaan als 2 jarige al een echte carnivoor, T bone steaks eten met Opa Beks.

Adriaan tijdens ons verblijf in Frankrijk op 10 jarige leeftijd.

Foto van foto gemaakt Adriaan ongeveer 14 jaar.

Mijn Zeeuwse knop versie.

Milow, Adriaan zijn favoriet.

Op deze foto van vanavond had Adriaan samen met Jetske moeten staan....

Adriaan had al eerder dan de Nederlanders de Belgische Milow ontdekt.
Natuurlijk vanwege het feit dat Adriaan zijn opleiding in Brugge heeft gevolgd.
Adriaan had al maanden geleden voor vanavond tijdens het Zeeuws Nazomer Festival in het festival hart op het Abdijplein in Middelburg voor Jetske en hem kaarten geregeld.
Ik had zeker geweten dat Adriaan vanavond uit volle borst had meegezongen en heel erg had genoten van zijn Milow in Middelburg.

Land art inspirerend.

De natuur is mijn atelier,’ zegt de Zuid Afrikaanse land art-kunstenaar Strijdom van der Merwe. Hij is er niet op uit om permanente kunst te maken, zijn kunstwerken van zand, stenen, takjes en water ontstaan en verdwijnen ook weer, net zo organisch in de natuur waar hij ze achterlaat.
Vooraf heb ik geen idéé wat ik ga maken. Ik ga naar buiten, kijk naar wat ik daar aantref en ga aan het werk,’ zegt land art-kunstenaar Strijdom van der Merwe. Zijn domein in Zuid-Afrika bestaat uit eindeloze vlaktes, waar niets anders is dan natuur. Een plek die zowel rijk als nietig maakt.

Daar een kunstwerk maken is letterlijk één worden met de elementen, een verbintenis met het landschap. ‘Iets om volmaakt gelukkig van te worden.

http://www.strijdom.co.za/

I will always love you.