Weer eens paard gereden.

Gisteren met Nederlandse vrienden paardgereden op de manege hier in ons dorp. Er zijn hier onder andere Vercors berg paarden, die veel op Ijslanders lijken alleen iets hoger op de benen staan maar ook robuust zijn en qua karakter dociel.
Ik had weer eens les en dat was uitermate leerzaam. Onze zeer ervaren instructeur is een meneer met alpino pet en snor, Franser kan bijna niet, van in de 70 die ondanks dat hij slecht ter been is en gezondheidsproblemen heeft, nog steeds trektochten maakt in de Vercors waar hij elke plek op zijn duimpje kent. We moesten allerlei gymnastische toeren en capriolen doen op het paard, dat had ik nog nooit eerder gedaan. Naast het oefenen van alle gangen, oefeningen gedaan om het paard te trainen rustig te blijven tijdens onverwachte stress situaties, zonder dat hij gaat steigeren of op hol slaat. Hoewel mijn Frans best redelijk is viel het paarden vocabulair toch wel even flink tegen. Ook qua volume kon ik het niet altijd even goed volgen. Maar goed dat went snel hopelijk! Nog wat lesjes en dan hoop ik straks trektochten te maken in de Vercors, lijkt me super!

Pissenlit tijd.

Voorjaar in Frankrijk betekend ook het traditionele "pissenlit"eten. De prille blaadjes van de paardebloem, (molsla) zijn hier een delicatesse. Zo zie je in het vroege voorjaar af en toe mensen met een mes op zoek naar deze lekkernij.
Zolang er geen paardebloemen bloeien zijn de blaadjes te eten, eenmaal in bloei zijn ze veel te bitter. Als "pissenlit aux lardons "met uitgebakken spekjes met een honing mosterd vinaigrette
wordt het meestal gegeten.

Genieten.......van uitkomende kastanjeknoppen, beestjes, de zon en wandelen in de sneeuw.

Na 5 dagen Nederland begon ik mijn gezin wel te missen en wilde ik wel weer naar "huis".
De kinderen en Gerhard hadden zich prima vermaakt zonder mij. De hondjes ook geloof ik, maar waren zo waanzinnig blij dat ze spontaan over mijn schoenen begonnen te plassen toen ik thuis kwam!
Het voorjaar is goed begonnen hier. De bomen vertonen zweempjes groen, knoppen die op uitbarsten staan, het gras is gegroeid. De vlinders en insecten (foto) komen te voorschijn. Misschien is dit wel het mooiste jaargetijde voor mij. Het prille groen, de natuur ontwaakt, de eerste warmte van de zon, het is langer licht, deze geven mij duidelijk een hoop meer energie.
Vandaag 3 uur gewandeld in de sneeuw met de hondjes. Zonder Gerhard helaas omdat die last heeft van zijn knie. Een week pijnstillers en onstekingsremmers hebben niet voldoende gewerkt en zal Gerhard een MRI ( dat doen ze al heel snel in Fr.) moeten laten maken van zijn knie. Omdat er zoveel sneeuw is gevallen deze winter ligt er nog steeds sneeuw vanaf 1500 meter. Voorlopig kan er nog geskied worden en dat komt goed uit want de kinderen hebben over 2 weken alweer 2 weken vakantie!

Autistisch, doctrinair, onwetenschappelijke onzin, levensbedreigend zijn de uitlatingen van de Paus!

Paus Benedictus XVI liet dinsdag weten het uitdelen van condooms geen oplossing te vinden voor het aidsprobleem in Afrika.

De paus vindt wel dat de rooms-katholieke kerk een taak heeft in de strijd tegen aids, maar heeft nooit eerder expliciet over condoomgebruik gesproken. Nu verklaart hij: “Je kunt het aidsprobleem niet oplossen met het distribueren van condooms. In tegendeel. Het vergroot het probleem.”

Hulp zonder condooms

Vergeleken met andere katholieke geestelijken die in Afrika hulp verlenen aan aidsslachtoffers, is hij hiermee geen uitzondering. Het verzet tegen condooms is ook onder hen niet onomstreden. Benedictus is wel van plan op te roepen tot internationale solidariteit met Afrika.

Onthouding en monogamie

Als oplossing bepleit de paus onthouding van seks en een monogaam huwelijk in plaats van condoomgebruik. Hiermee botst het Vaticaan niet alleen met niet-kerkelijke groeperingen, maar ook met katholieke groepen die hem onlangs nog vroegen om een herziening van zijn standpunt.

Toen ik dit bericht las van de Volkskrant, ontplofte ik bijna van woede.

Ik zie nog voor me de kilometers lange troosteloze begraafplaatsen met metalen bordjes met rondgrazende koeien van de townships. We hebben in Afrika met een niet monogame cultuur van mannen te maken en dat verander je niet zo eenvoudig.

In het Vaticaan zijn ze lekker aan het blunderen, vergeet niet de affaire-Williamson met zijn Holocaust verhalen!

Heerlijk even in Nederland vertoeven.

Afgelopen week was ik 5 dagen in Nederland om mijn familie en een paar vriendinnen te bezoeken. Goed en fijn om de ouders te zien. Dat was heel gezellig en ik heb weer even genoten van de stad Groningen waar ik ben geboren en getogen en wat nog steeds vertrouwd aan voelt.
Daarna naar Middelburg, de plek waar ik vanaf 81 heb gewoond met een onderbreking van 4 jaar.
Heel gezellig gelogeerd bij goede vrienden waar ik gewoon mezelf kan zijn. Adriaan en enkele vriendinnen weer gezien. Gewandeld op de Walcherse stranden met mijn stiefhond Plato.
Genoten van het mooie voorjaarsweer. Wat boeken en Hollandse waar gekocht. De tijd was tekort om iedereen weer te zien. In augustus kom ik 3 weken naar Middelburg, zodat ik dan wat meer tijd heb om iedereen uitgebreid te zien.

Morgen ga ik naar Nederland.

Morgenmiddag stap in het vliegtuig naar Nederland om mijn ouders, schoonouders, mijn kinderen en vrienden te bezoeken. Zeker voor de ouders met hun kommer en kwel als 80 plussers werd het weer tijd om ze te bezoeken.
In de wintermaanden, tot eind maart kan ik vanaf Grenoble naar Rotterdam vliegen voor een spotprijsje. Met de NS eerst richting Groningen om de ouders te bezoeken en zaterdag naar Middelburg richting Adriaan en mijn vriendinnen.
Het zal tevens de gelegenheid zijn om wat Nederlandse boeken aan te schaffen, het is ook nog eens boekenweek. Ondermeer Jan Siebelink zijn boek "mijn leven met tikker" over zijn whippet, zien te bemachtigen. Verder stroopwafels, gestampte muisjes etc.... voor Jurren en Noor. En ribbeltjeshemden voor Gerhard bij de Hema kopen! Die Franse mini maatjes zijn voor ons wel heel erg klein. En de juiste stofzuigerzakken voor mijn stofzuiger!
Op facebook , een soort Hyves heb ik contact met de mensen, collega's en vrienden die ik heb leren kennen in Zuid-Afrika. Nu zijn ze over de hele aardbol verspreid en blijf in contact met ze via dit medium. Dit onderstaande bericht op mijn facebook met afbeelding (boven dit bericht) is gewoon een grapje om mijn reisje naar Nederland aan te kondigen. De voertaal is over het algemeen Engels, maar ook Frans, Duits en Afrikaans, goed om mijn talen te verbeteren.

Tomorrow I'm going to my flat and below sea level homecountry. Put my wooden shoes on and buy many tulips.
Visit my parents, children, and friends. I will buy many books, liquorice, syrup waffles, will eat raw herring with onions............
I forgot the visit to the parents of Gerhard in their windmill.

Bezoek uit Nederland.

Vanaf donderdag tot en met vandaag hadden we vrienden uit Nederland over. Altijd weer gezellig om elkaar uitgebreid te spreken. Helaas was het donderdag en vrijdag vreselijk slecht weer. De regen kwam met bakken uit de lucht en het was weer steenkoud, de sneeuwgrens was net boven ons huis. Donderdag avond was er plotseling geen stroom meer, zoiets verwacht je toch niet in Frankrijk, het is geen Zuid-Afrika waar we regelmatig zonder stroom zaten. Later bleek er een brand te hebben gewoed bij een restaurant op 250 meter afstand van ons huis. De volgende morgen is er onder het puin een dode gevonden, heel macaber.
Vrijdag zijn we na een stadsbezoek van Grenoble en het museum nog even de Vercors ingereden naar de gorges de la Bourne. Een mooie kloof met smalle weg langs uitgeslepen bergen en tunneltjes met veel ijspegels. Er was behoorlijk veel verse sneeuw gevallen. Met winterbanden goed te rijden maar op een gegeven moment begon het wel heel erg te sneeuwen en werd de weg steeds steiler, besneeuwder en smaller, bijna zodanig dat we de sneeuwkettingen moesten gaan gebruiken. Toen zijn we maar omgekeerd en hebben dezelfde heen route, de meer bereden en beter begaanbare maar teruggereden. Een gigantische Vercors kaasfabriek annex winkel aangedaan voor wat heerlijke kazen. Thuis lekker de openhaard aangestoken om weer op temperatuur te komen. Zaterdag was het prachtig weer en nadat Rieklef onze lindeboom deskundig had gesnoeid met hulp van Kiek en Gerhard, zijn we nog even naar de Chartreuse gereden. Er was ook hier veel sneeuw gevallen, af en toe zag je kleine lawinetjes op de weg en vreemd geparkeerde verlaten auto's, hoe zo heftige sneeuwval de dag ervoor ?! Sommige lawines bestaan niet alleen uit sneeuw, maar bevatten stenen en boomstammen, die kun je beter niet op je hoofd krijgen ! Door lawines zijn er afgelopen weekend hier in de buurt 3 doden gevallen. Bergen zijn mooi, zeker als het mooi weer is, maar ze kunnen ook hun grimmigheid tonen.

Moet ik dit serieus nemen ?

Moet ik dit serieus nemen ?
" Nederlander slaat zich door de crisis met bitterbal en kroket"
"PVV grootste partij in peiling De Hond"


Ik houd het Nederlandse nieuws o.a. via Internet in de gaten. Vandaag waren er twee opvallende laatste nieuwtjes van de Volkskrant. Door de crisis worden er meer bitterballen en kroketten genuttigd, als vervanging van etentjes in restaurants.
Volgens de peiling van Maurice de Hond is de partij van Wilders de grootste partij van Nederland. Door de weigering van Engeland voor het toelaten van Wilders en het populaire geklets met zijn opvallende blonde pruik in Amerika, valt hij natuurlijk wel op doordat de media er veel aandacht aan besteedt. Ik heb toch wel heel erg grote twijfels bij het lezen van deze berichten!

Gisteravond hadden wij een fundraising avondje van de Amerikaanse school van Jurren en Noor.
Goed Amerikaans, iedereen draagt zijn steentje bij voor het eten. Mijn taak was het maken van "appetizers", borrelhappen. Van elke nationaliteit werd verwacht een mand te vullen met de typische lekkernijen en bijzonderheden van het land van afkomst. Het zijn niet alleen Amerikanen op deze school. Mexicanen, Canadezen, Schotten, Australiërs, Indiërs en wij als enige Nederlanders zijn vertegenwoordigd. Jetske had voor ons van allerlei Nederlandse dingetjes meegenomen de laatste keer dat zij bij ons was. Kaas, drop, hagelslag, stroopwafels, speculaas, zure haring en wat souvenirs zoals Delfsblauwe klompjes, molen pen en Hollandse koeien, molen en tulpen afbeeldingen.
Was gezellig en weer wat nieuwe mensen leren kennen, waaronder een Australische collega van Gerhard met vrouw. Quebequaker collega's ( Canadezen afkomstig uit Quebec) die aardig vervormd Frans spreken. Het verschil tussen chien en chat hoor je bijna niet, de taal zingt wat meer en ze hebben zo hun eigen typische woorden en uitdrukkingen. Verbazingwekkend voor mij spreken ze over het algemeen slecht of nauwelijks Engels. Quebec hoort niet bij Canada lijkt het wel. Ze lijken te leven op een eiland in Canada met "je me souviens"op de nummerborden van de auto's. Toch leuk en interessant om al die verschillende nationaliteiten mee te mogen maken.
Vandaag was het weer even wat minder. Maar de afgelopen week was het weer voorjaarsachtig aangenaam. Zo liep ik vrijdag nog in een t shirt op 1800 meter met mijn hondjes in de sneeuw van de Vercors (zie foto). Was het bijna te warm op ons terras in onze tuin, zag ik de eerste vlinders, insecten en vleermuis al weer te voorschijn komen en hebben de vogels al weer het hoogste lied.
Al even een voorproefje van het voorjaar is echt genieten en goed na een koude lange winter.